________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ए नावार्थः-इहां पुस्तकने विंटाघणा वस्त्रादिकना करे अने सुगंध धूपादिक, पुष्पादिकना समुच्चयें करीने अ. एटले पूजे अने ज्ञानना मुख आगल नैवेद्यने दीप प्रमुख थापे ॥ १ ॥ शक्ति सहित तप करे, ते निर्मल बुद्धि वाला थाय. अने सौनाग्यादिक गुण सहित थका सर्वपद पण पामे ॥२॥ एवं सांजलीने दुर्गा पूछे ले के, हे जगवति ? नाग्यवंतने धर्मनो संयोग होय, पण अम सरखाने वली किहां यकी संयोग होय ? तेवारें गुरुपी कहे के यथाशक्ति प्रमाणे दान करवू, शक्तिने अनुसारें तप कर तथा शी ल पालवू ते तो पोताने वश्य ले. जे परपुरुषनें त्यागोने निर्मल शील पा ले ? अने सघला पर्वदिवसोने विपे तो वली पोताना स्वामिनी साथें नोग करवानो पण त्याग करे,एवं ब्रह्मचर्यव्रत पालवू. एवा गुरुनां वचन सांजली ने उर्गायें परपुरुषनो त्याग तथा पर्वदिवसनेविपे पोताना स्वामीने त्याग क रवानुं शीलवत अंगीकार करी समकित पार्जिने पोताने घेर आवी. जे सघली अपूर्व वस्तुनी प्राप्ति ते निश्चें प्रीतिने ठेकाणे केहेवी जोश्ये, एम धारीने दुर्गायें पोताना धणीने धर्मनी, शीलनी सर्व वात कही तेथी तेना स्वामिये पण निश्चयथकी शील पडिवज्यु. ते दुर्गे पण प्रशंसा करवा यो ग्य पोतानी स्त्रीना वचनथी सर्व स्त्रीनां जाव जीव सुधी पचरकाण कस्या अने पर्वदिवसें तो पोतानी स्त्रीने सेववानुं पण पञ्चरकाण कऱ्या. एम स्त्री नी पेरें सर्वथा शील धरवु तेनुं पञ्चरकाण दुर्गे कयुं. ते नियमना आराधया थी अनुक्रमें ते उर्ग पण समकित पाम्यो. जेम दीवाथकी दीवो करीयें तेम धर्मथकी धर्म थयो. जेमने स्वनावे अधिक धर्मनी रुची चे एवां मुर्गा अने ऊर्ग वेदु जण ज्ञान पांचमीना दिवसें छाननी पूजा करे, शील पाले. ए रीतें सम्यक् प्रकारें धर्म आराधी मरण पामीने बने जणां सौधर्म देवलोकें जइ उपना. त्यांची चवीने उगनो जीव तमें अजितसेन थया अने मुर्गानो जीव-ते ताहरी शीलवती नामें स्त्री थइ. जे माटे पूर्वनवें ते ज्ञान आराध वाथी इहां मतिज्ञान पामी अने पूर्वनवना अन्यासथी शील पालवाने प ण दृढ थइ अने पूर्व ए स्त्रीना वचनथी तुमे धर्म बाराध्यो तेना प्रनावथी आ नवने विषे घणी लक्ष्मी, प्रतिष्ठा, बदु मान्यता प्रमुख तमे पाम्या. एम गुरुनां मुखथी पाउलो नव सांजलीने ते बन्ने स्त्री जरतारने जाति स्मरण उपन्यु, तेथी कहेवा लाग्यां के हे नाथ ! तमे जेटलु कयुं तेटवू अमें प्र