Page Text
________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. २१५ पण तेनी उपर तुष्टमान थने तेह- दाण मूकतोहवो. हवे ते अनंग देव मोती, मणि, परवाला, सोनु, पटकुलादिक सर्व वस्तु वेचीकोट्यावधि धननो धणी थयो. तेणे पोताने रहेवासारु मणि, नुवन कराव्युं अने रा जाने चामरनी धरनारी काम पताकानामे गणिका हती तेने घणु इव्य आपीने पोताने वस्यकरी. एकदा अवकाश पामीने अनंगदेव गणिकाने पूज्वालाग्यो के राजा पोते तो सिथिल मन वालो जाणियें बीजुंज चित्त या गयुं होय नहिं तेम राजकार्यने विपें रहे , अने सनामां पण असूरो आवेडे, तेपण वली तत्काल पाडो उतावलो जतोरहे डे,जूगटानुं तथा पर स्त्रीनुं व्यसन पण कांइ एहमां प्रगट दीवामां आवतुं नथी,तेमजतां राजानुं एवं व्ययचित्त केम जणाय ?
तेवारे ते गणिका पण सम्यकपणे सार्थवाहने कहे ले के बीजं तो कांइ जाणती नथी पण एक वात जाणुं बु. जे अंतः पुरमा एक एवी वात ले जे ए राजा एक स्त्रीथीज रति सुखमां प्रीतिवंत रहे ले. ते जन्म मात्र पर गेली स्त्री ,जेहने जन्मथकी जूमिगृहमा राखी ,तेथी एकलो तेनी साथें ज विलास करे ने. एवां गणिकानां वचन सांजली अनंगदेव विचारतो ह वो के जे स्त्री सूर्यने पण देखति नथी तथा जेहनी पासे राज्यनुं सर्व कार्य बांमीने राजा तिहांज पड्यो रहे तो ते स्त्री केवी दशे ? तेहनुं दर्शन थर्बु पण उर्लन ? तो तेना शरीरनो स्पर्श तो क्याथीज थाय. एमकामयदे पी ड्यो थको, कंद जेहनु हृदय हण्यं ,एवो अनंगदेव पातालसुंदरीने मल वानो नपाय विचारवा लाग्यो. कयुं वे के जे स्त्री मनवी मुतन होय ते कामीपुरुपने उत्कृष्ट रतिसुखनुं कारण , तेमाटे विशे निवारवं.
हवे ते सार्थवाहे फरी घणुं नेटणुं राजाने कर्तुं अने बहु माने कर। राजाने वश कस्यो. तेथी ते सार्थवाह अंतःपुरमां जाय आवे तो कोई तेने मना न करे. एमकरतां एकदा ते नोयरानुं ठेका' जाण्यु. तेवारें पोता ना विश्वासु माणस पासे पोताना घरथी ते जूमिग्रहसुधी सुरंग खोदावी ते नोयरानी जीतने को न जाणे तेवी रीते सलीसंच कस्यो. ते जाणियें सा दात् नरकनोज मार्गहोयनी ? एवो सुरंगनो मारग ले. एकदा ते सलंग हारे नोयरानी जीते आवी सार्थवाह ननो रह्यो, अने जेवो राजा पातालसुंदरी पासेथी बहार निकल्यो के तुरत ते सार्थवाह सुरंगथकी नूमीगृहने विषे
| SR No. | 010249 |
| Book Title | Jain Katha Ratna Kosh Part 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhimsinh Manek Shravak Mumbai |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1891 |
| Total Pages | 477 |
| Language | Hindi |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 63 MB |