Jain Katha Ratna Kosh Part 04

SR No.: 010249
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 477
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 63 MB

Page 223

अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ११ एकदा एक वणिक आवी राजाने नमस्कार करी कहेवा लाग्यो के हे राजन ! एक वणिक, किंपाकवदना फलनी पेरें, मोढे मीठो अने परिणा मे उष्ट बे, ते धूर्त साथें मुग्धपणे में कुर्बुदिनां धणीय कर्मने वशे करी जे म बोरडी साथे केल- जाड मित्राई करे तेम में मित्रा करी. कडुं ले के, योवनपणामां जूवटुं रमे, दासी साथें अने धूर्त साथै प्रीति करे, एवो म नुष्य कोण उदवेग नथी पाम्यो ? जे एनाथी वगोवाणो नयी ते मोटो नाग्यवंत जाणवो. हवे ते धूर्त मित्रने माहरूं घर जलावी ढुं व्यापार अर्थे परदेश गयो. पनी जेम फल्या खेतरनी रक्षा करवा सारुं रक्क मूदत्यो होय अने ते रक्क जेम खेतरमांहेली सघली वस्तु खाय तेम ते धूर्ते माझं सघ लुं स्व खाधुं. अवसर मलवें माहर। स्त्री साथे पण लोनायो तेथी ते पापी पा पकमें कम न करे ? करेज. एम करतां विदेश थकी हुँ याव्यो अने धन न पाऱ्यांनी बधी वात मित्रने कही. ते सांजली ते धूर्त मित्रे कडं के तें कांश
आश्चर्य दीतुं होय तो कहे. तेथी में कडं के अहिंथी ढूंकडं एक उद्यान , तेमां जलें नस्यो एक कूवो डे, ते कूवामां एक फल रसे सहित, पांदडा स हित, नारी हतुं तो पण ते पत्रनी पेरें तरतुं में दी.
ते सांजली ते धूर्त मित्र बोल्यो के जो ते वात सत्य होय तो मारा घर नी दिमांथी ताराथी वे हाथे लेवाय तेटली कदि तुं लेजे अने जो ते वात खोटी होय तो तारा घरनी झधिमाथी माराथी बे हाथे जेटली उपडे ते टली कदि ढुं जनं, एम कही ते धूर्त गयो, अने रात्रे बानो मानो एकलो जर ते फलने कूवामांथी काढी लाव्यो. प्रनाते मने अावी कहेवा लाग्यो के चाल ते बताव ? तेवारें अमे बन्ने जणायें त्यां जश्ने जोयुं तो कांइफ ल दीतुं नहिं. एम ते धूर्ते बल करी मुजने ठग्यो, हवे ते मारी झदि तथा स्त्री शे. तेटला माटे हवे गुं उपाय करवो ? ते मुझने कहो. हे राजन् ! जेम नमरो कमलमां होय,ने सूर्य अस्त पामवाथी कमल मिंचाय तेथी न मरो बंदीखाने पडे, ते ज्यारे सूर्यनो उदय थाय अने कमल उघडे त्यारे जमरो बूटे, तेम मूजने तमे गमे तेम करी बोडावो. हे प्रनो ! विषम वख ते राजानु शरण होय ! कयुं ने केः-धुर्बलानामनाथानां, बाल वृक्षतप स्विनां ॥ अनारनिनूतानां, सर्वेपां पार्थिवो गतिः ॥ १॥ कुर्बलने, अना