Jain Katha Ratna Kosh Part 04

SR No.: 010249
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 477
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 63 MB

Page 158

१४६
जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो.
·
खामंबरे गुं प्रयोजन ? जो दूधरहित एवी गाय होय तो ते कांई घंटा दिकनी शोनायें करीनें मूल्य न पामे. पण तेमां जो दूध होय, तो मूल्य पामे, एम विविध प्रकारनी युक्तियें करीने समजाव्यो, तेवारें लगायें करीने पितानुं वचन मान्युं, पण ते वचन, मने करी याद नहिं. त्यार पढ़ी धूर्तनी पेरें ते कलशेठनो पुत्र विमलकुमार धूर्तताथी घणुं धन उपार्जन करीने पो ताना पिताने देखाडे ने एम कहे जे हे पिताजी ! जुन ! में धूर्तकला ये करीने घणुं धन उपार्ज्जु. गुण उपायै शुं थाय ? जे तमें मने गुण नपा यनुं ने धर्म उपायनुं फल देखाडो हो ? एम पिताने समजावीने वली कहे ले जे हे पिताजी ! नीति शास्त्रमां कयुं ने के:- जातिर्यातु रसातलं गुणगुणास्तस्याप्यधोगतां शीलं शैलतटात्पतत्वनिजनः संह्यतां बन्द ना | शौर्ये वैरिणि वज्रमाणु निपतत्वर्थेस्तु नः केवलं येनैकेन विना गुणा स्तृणलवप्रायाः समस्ता इमे ॥ १ ॥ नावार्थ : - जाति जे वे, ते रसातल प्रत्यें जाउ, ने गुणना गण जे बे ते वली तेथी पण हेग जानु, शील जे बे, ते पर्वतना तटकी हे पडो, पोताना परिजन ते नियें करी बलो, बेरीने विषे जे पराक्रम कर तेहने विषे तत्काल वज्र पडो, पण मारे तो केवल अर्थ जे धन, तेज हो, कारण के एक धन विना समस्त जे गुणो, ते तृ
नाश सरिखा थाय बे ॥ १ ॥ एहवां पुत्रनां गर्वित वचन सांजनी ने पिता बोल्यो के हे पुत्र ! जेम सोजानुं जाडपणुं जे ठे, ते दुःखदायक बे, ते न्यायें करीने एकतुं करेनुं जे धन वे, ते पण दुःखदायक जावं. अन्याय करनारने या नवनें दिये पण याकरा विपाक जोगववा पडे बे, तेने विपे एक दृष्टांत कहुं बुं, ते सांजन.
शोरी पुरनगरने विषे कोई जमतो जमतो महाधूर्त श्राव्यो. ते शाहुकार ने वे एक वालियाने हाटें जोजननो सामान जेवाने अर्थे गयो, ते सामा नना वे पैशा यया, तेथी ते वाणीयाने कहेवा लाग्यो के हे शेठ ! तद्वारा पुत्रने मारी सार्थे मोकल, तो अमारा वालीयानी दुकानेथी हूं पावु, ते सांजली ते पोतानी पासें बेठेला पुत्रने ते धूर्त्तनी साधें शीघ्रताथी मोक व्यो, तिहां थकी ते धूर्त ए वणिक पुत्रने ग्रहीने दोसीने हाटें गयो, ति हां नारे नारे वस्त्र प्रमुख लीधां, ते लइने ते दोसीने कहेवा लाग्यो के या मारो पुत्र तमारी पासें वेगे बे, ने हुं शीघ्र मूल्य लेइने श्रावुं बुं. कार