________________
३
अर्थदीपिका अर्थ तथा कथा सदित. सर्व साधु थाश्रयीने कमु ,परंतु श्रावक याश्रयी कर्वा नथी माटें युं श्रा वकने स्थापनाचार्यनी स्थापना स्थापवी ते युक्त नथी तथा शिष्य गुरु ने पूछे , हे स्वामी ! तेवारें श्रावक सामायिकदमक नचार करतो थको 'नंते' एवो शब्द कहे किंवा न कहे ! जो श्रावक पण 'ते' एवो शब्द कहे तो साक्षात् साधुनी परेंज गुरुने अनावें श्रावकने पण स्थापनाचार्य नी स्थापना करवी जोश्ये, 'अने जो स्थापनाचार्यनी स्थापना न करे, तो सामायिकनो उच्चार करवों,आदेश मागवो, इत्यादिक संर्घ क्रियानी निः फलतानो प्रसंग थाय. तथा वली 'नंते' एवो शब्द न कहेवो ए पद तो श्रीवीतराग तीर्थकर “करेमि सामाश्यं सावजं जोगं पञ्चरकामि” एवो पाठ कहे परंतु नंते एवो पात न कहे,कारण के नगवान् तो ते पोतेंज डे.
क्यांहिक जेम स्थापनाचार्यना अदर, साधु आश्रयीने जे सूत्रने विषे कह्या , तेम श्रावकाश्रयीने पण एमज अदर जाणवा. जेम श्रीश्राव श्यकनियुक्तिमा कतिकर्म वांदणानो थापनारो साधु होय एम वांदणा प्र मुख देवां, देवराववां, ए सर्व साधु नद्देशीने कयुं . ते रीतें श्रावक पण करे. बीजा पण सर्वत्र स्थानकें सिक्षांतने विषे जे धर्मक्रिया अनुष्ठानादिक साधु नद्देशीने कह्यां ,तेनी पेरें यथायोग्यपणे श्रावकने पण सर्व धर्मक रणी जाणवी. पण श्रावक श्राश्रयीने क्याहि सूत्रने विषे जूदा बदर देखा ता नथी. तेम गुरुनी स्थापना पण एमज साधुनीपरें श्रावकें अंगीकार करवी.
हवे ए स्थापना यागमने विषे अक्षा दिकज उचित. कह्या डे परंतु नि कटवर्ती वस्त्रादिक काष्ठ, तृण, कूटीर, प्रमुख स्थापनापणे स्थापवां न घ टे,जिहां जे काहि वस्तु मले, तिहां ते वस्तुनी स्थापना करवी उचित नथी.
पूर्वाचार्ये कडं जे गुरुना समस्त त्रीश बत्रीशी गुण तेणें करी युक्त एवा गुरु सादात्पणे स्थापवा. अथवा सादात् गुरुने अनावें अदादिकनी स्थापना स्थापवी. ए परंपरा के अथवा झान, दर्शन अने चारित्र ए त्रण अथवा तेना उपकरण स्थापवां ॥ नक्तंच ॥ गुरुगुण जुत्तं तु गुरु, ठग विद्या अहव तब अस्काई ॥ अहवा नाणातियं, विद्यसंस्कं गुरु अनावे ॥ १ ॥ अरके वराड एवा, कहे पुढे य चित्तकम्मेवा ॥ सतावमसजावं, गुरुग्वणा इतराव कहा ॥ २ ॥
शहां अद स्थापवा ते लोक प्रसिद, तथा वराटक ते कोडा प्रमुख