________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित.
१०७
शोचकरवो ? पोतानी प्रशंसा करवी, एहथी पोतानो अर्थ बगडे, तेमाटे जे मूर्ख होय ते शोचना करे ॥ यतः ॥ गतं न शोचामि कृतं न मन्ये ॥ एटला माटे हवे तो एहज जरतार देवें प्राप्यो ! एहनेजपे विशेष प्रकारें जोनं, जे ए कोण बे, एनीशी जाति बे ? गुं एनुं स्वरूप बे ? अने ते तो जेगयो तेहने ठे काणे एहज आागल नाग्यवंत थशे अथवा ढुंज मंदनाग्यवान् होइश, जे ए हनी पूर्वे चाली, पूर्वे कांइ धायुं जोयुं नही. एउलामाटे एहने पूढीने निर्णय तो करूँ ? एम जेवामां विचारे बे, तेवामां आकाशें देववाणी य३ के, हे कुमरी ! जोतुं समृद्धिने ती हो तो तुं एने वरजे, ताहरो खने एनो बेदुनो होटो उदय थ ने ताहरो महोटो भाग्य फल्युं माटे तुं एहने अंगीकार कर. एहवी काशी देवतानी वाणी सांजलीने हृदयने विषे यानं पामीथकी स्नेहें कर संयुक्त नम्रनावें मीठी वाणी यें करी हरिबलने बोलावती हवी. खने पूर्वे गलामां शोप उपनो हतो तेथे करी तृषाने माटे पाणीनी याचना कर ती हवी, ते पण शीघ्रपणे जइ रात्रिने विषे जलनुं स्थानक शोधी पाणी लावीने प्रतिशयपणे पीवरावतो हवो. प्रीतिना वरों जे कार्य कष्टें निपज तुं होय, तो पण ते कार्य करतां कष्ट जगाय नहीं. हवे कन्या विचारे बे जे रात्रिनी वेलायें अंधारामां रत पाणी लाव्यो वार पण न लागी, तेथी ए पुरुष साहसिक देखाय बे ! एहवो कुमरीयें निश्चय कस्यो, जे हवे कार्य निपजशे ! एम वेढुं जल मार्गे विचार करे बे. त्यां प्रजात य j, हवे जालीये सूर्य पण वेनो स्नेह जोवामाटे व हेलोज बग्यो होय नहिं ? तथावली जालीयें वेदुनी प्रीति वधारवानेज उदय थयो होय नहिं ? हवे ते कन्या प्रात काल थयो एटले हरिबलनुं अत्यंत रूप देखीने सुप्रसन्न य वारंवार हरिवलनां रूप सौभाग्य अतिशय जोड़ने केहेती हवी के हे सुनग ! हवे अवसर थयो या लग्न वेला बे, एटलामाटे मारुं पाणिग्रहण करो. पूर्वे में निर्धार को हतो, ते अवसर हमला थयो छे. हवे हरिबल विचारे बे जे हो ! नियमनो महिमा केहवो बे !! एम विचारी हर्षसहित ते कन्याने गांधर्व विवाहें हर जेम लक्ष्मीने वरे, तेम परणतो हवो. तेहज दिव सथी हरिबलने पुण्यें लक्ष्मीनो उदय थयो.
"
हवे खागल जातां कोई गाम श्राव्युं, तेवारें ते कन्याने वचने ग्राम म
जाणे मार्गे जइने तु बलिष्ट, पराक्रमी, अने हरिवजें पस जाएयुं