________________
ए
- जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. अर्थः-प्रथम अणुव्रत स्यूलथी प्राणातिपात विरमण आश्रयीने जे आचयुं होय, (अप्पसबे के०) अप्रशस्त क्रोधादिक नाव बते. ते इहां प्रमादना प्रसंगें करीने अतिचार लागे.
हवे प्राणीयोनी हिंसा २४३ नेदें थाय,ते था प्रमाणे केः-पृथ्वी,थए, तेज,वायु, वनस्पति,ए पांच स्थावर तथा एकेंझ्यि, बेंझ्यि, तेंहिय, चौरिंशि य अने पंचेंश्यि. ए नवप्रकारना जीवने मन, वचन अने कायायें करी हणातां पत्त्यावीश नेद थाय, तेने करवू, कराव_ अने अनुमोदq एम त्रणे गुणतां एकाशी थाय, ते एकाशीने अतीत, अनागत अने वर्तमान ए त्रण कालें गुणतां १४३ नेद, पहेला व्रतना थाय.
तथा इव्यथी अने नावथी हिंसानी चौनंगी थाय,ते कहे जेः-एक तो हुँ आ मृगलाने मारुं ! एवे परिणामें परिणम्यो जे आहेडी तेने जावथी हिं थर, अने ते मृगलाने हणे, तेवारें व्यथी हिंसा थाय. ए व्यघी पण हिंसा अने नावथी पण हिंसा थ, ते प्रथम नांगो जाणवो. बीजो इव्य थी हिंसा के पण नावथी हिंसा नथी ते र्यासमितिवंत साधुने जाणवी. ए बीजो नांगो ॥ यदाह ॥ विक्रेमिति परिणा,संपत्ती एवि मुच्च ए वेरी ॥ अवहंतेवि ण मुच, कलिम जावो श्वाजस्त ॥ १ ॥ ए बीजो नांगो. त था त्रीजो नांगो ते जेमां नावथी हिंसा डे पण इव्यथी हिंसा नथी ते जेम अंगारमईकाचार्य जीवनी बुध्येि महावीरना कीडा कचराय ने एम कहेतां रात्रिये अंगारानुं मर्दन कयुं. तेमज अंधारामां दोरडं पडयुं होय, तेने सर्पनी बुद्धियें हणतां थकां नावथी हिंसा थाय. पण इव्यथी हिंसा न थाय. ए त्रीजो नांगो जावो. तथा इव्यथी पण हिंसा न थाय बने नावथी पण हिंसा न थाय. ए चोथो नांगो ते मन, वचन अने कायानी शुकतायें शुम उपयोगें वर्तता एवा साधुने जाणवो. - ए चार प्रकार कह्या. तेथी अन्यरीतें प्राणीनो वध वे प्रकारनो कह्यो डे ते कहीयें बैयें ॥गाथा॥ जीवा सुदुमा थूला,संकप्पा रंजन नवे उविहा ॥ सावराह निरवराह, साविरका चेव निरविरका ॥ १ ॥ जावार्थः-जीव नो वध बे प्रकारनो के. तिहां एक स्थूल ते वेंझ्यिादिक बादर जीव अ ने बीजा सूक्ष्म ते एकेंझ्यिादिक पांच स्थावर जे दृष्टि गोचर यावे, तेवा जीव समजवा पण सूझनामकर्मना उदयवाला समस्त लोकव्यापी दृष्टि