________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
३६१ म्यो. जेमाटें में साक्षात् देवांगनाउने महारी नजरें दीती. तथा देव नाटक पण सादात् दीहूं. पनी एक प्रहर लगण नाटक करी तत्काल विस[.
एवामां एक दासी कहेवा आवी के हे स्वामिनि ! रसवती नीपनी, माटें जमवा पधारो. तेवारे ते जमवा उठी. जोजनशालायें गइ. तिहां था ली वाटका प्रमुख सर्व सुवर्णना आणी मूक्या. राजा एक खूणे उनो जू वे , तो जे जे वस्तु देखे, ते सर्व मणिमय सुवर्णमय देखे, ते देखीने आश्चर्य पामे. चंइलेखा, दासीयोना यूथ साथें जमवा बेती. योगणी पण पासें जश् बेठी. तिहां विविध प्रकारना मेवा, सुखडी, शाल, दाल सालणा प्रमुख जे जे राजा देखे , ते ते सर्व अपूर्वगंध अपूर्व रसमय देखे .
हवे योगणी पूजा के स्वामिनि ! तमें कोण बो? या पृथ्वीतल के म पवित्र कह्यू डे ? ते कृपा करी अमोने कहो. एवं पूबवाथी स्त्री माया स्वनाव केलवी अश्रुपात करी बोली के हे योगणी ! हे स्वामिनी ! महारं वृत्तांत सांजलो. ढुं धरणींनी पटराणी धरणीइने परमवन्नन बुं अने आ महारी दासीयो ते वीणावादमां अत्यंत कुशल एमनी बराबर वीणा कोई पण वजाडी शके नहीं. ए मुझने अत्यंत वनन , ते दासीयो महारा स्वा मी धरणीई महारी पासेंथी मागी, में कयुं हुं नहीं आपुं. जो ए तमने आपुं, तो महारा नाटकनो नंग थाय, तेवारें नागराजायें कह्यु, तमें नहीं थाप शो, तो हूँ जोरावरीथी लश् मूकीश. एवं वचन महारा स्वामीनुं सांजली ढुं तिहांथी रीसाइ आवीने इहां रत्नमय नुवन करी रहेली बु. हवे तुमने कढुं के जे रीतें नागराजा महारुं था रहेवानुं स्थानक न जाणे, तेवी रीतें तमें मंत्रनी शक्ति फोरवजो. एवं कही वली पण चंलेखा योगणी प्रत्ये कहेवा लागी, के घणे कालें तमें मुझने मल्या बो, माटें आपणे एक था लमां नेगां जमवा बेसयुं, एम कही बेदु जणी एकज थालमांजमवा बेती.
तेवारें चंश्वतीनी संज्ञायें पहेली योगणी बोली हा, हा, हुं एक परो णो साथें तेडी भावी , ते वीसरी गयो. चंश्लेखायें कडं कोण परोणो ने? योगणी कहे, फुललितराजा, तेवारें चंश्लेखा नाक मरोडी कहेवा लागी के अरे रे औदारिक शरीरवालो मलमूत्रनो थागर, अपवित्रतानो सागर, एवो मनुष्य ते वली इहां केम थाल्यो ? योगणी कहे हे स्वामिनि ! तमें नाक शा वास्ते मरडो बो ? में मंत्रशक्तियें करी तेनुं दिव्य शरीर क