________________
३४ए
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी. दीश्वरही जिनचैत्य जुहारवा जालं. एम कही सिपुत्र आकाशें उत्पत्यो.
एवं सिरपुत्रनुं वचन सांजली सागरचंद, आनंदरसामृतमाहे जोलतो थको विचारें ले जे धन्य डे मुझने ! जे माटे मने मृगांकलेखा पुत्रसहित मलशे. पडी चिता उलवीने तिहाथकी चाव्यो केटलिएक नूमि उलंघी गयो तिहां रुदन करती हा हा मृगांकलेखा तुं क्यां गई ? एकली केम जीवती र हीश ! एवा विलाप करती स्त्रीनो शब्द सांजली कुमरे जाण्युं जे या चित्र लेखानो स्वर , तेवारे ते तिहां जश्ने तेने मल्यो चित्रलेखा पण सागर चंइने उलखी पगे लागी. तेने मृगांकलेखानो समाचार सागरचंई पूब्यो, सखीयें कडं के हे स्वामिन् ! सासु ससरायें काढी थकी पिताने घेर गश्ते ऐ पण राखी नहीं, तेवारें तमारी पासें कटक मांहे आवतां चित्रगुप्त सा र्थवाहनीसाथें चाली, तिहां दुं इंधण नेवा गइ हती तिहां मने उष्टनिन्न प कडीने पन्नीमांहे लइ गया. अने महारां आजरण उतारी लीधां. ते पालि आजेज श्रीविजय राजायें जांजी, तेवारें दुं नाशीने शहां ावी बेठी . ते सांजली वली सागरचं. पण सिदपुरुषनी वात तेनी आगल कही संन लावी. पडी बेदुजण एकतां मली श्रीसिदार्थपुरीना मार्गनणी चालतांथयां.
हवे सुरेंदत्त, सिदार्थपुरीये श्रावी श्रीषनदेवने देहरे घणो व्य व्यय करीने अहा महोत्सव करावे . तिहां हजारो माणस गाम गामनां या व्यां ने. तेनी साथें मृगांकलेखा पण यावी, तेणें सुरेंदत्तने दीगो, ते वारें स्तनयुगलथी कांचली नेदी दूधनो प्रवाह चाल्यो. ते जोश सुरेंइदत्तें विचायुं जे एज महारी माता जणाय जे. एवामां ते सिपुत्र पण श्रीनं दीश्वरहीपनी यात्रा करी तिहां आव्यो , तेणें सुरेंइदत्तने कडं झुं विचा र करे ? ए तहारी मृगांकलेखा माता आवी , माटें एने पगे लाग. एबुं सांजली सुरेंदत्त भावी पगे लाग्यो. मातायें तेने नत्संगें बेसाड्यो, बेदुने आनंद उपनो, परस्पर पोतानुं वृत्तांत कही हर्ष पामे ले. एवामा सुय शा लिपुत्रं कडं के हे सुरेंदत्त ! तुने वधामणीबापुं बुं, के तहारो पिता सागरचंड चित्रलेखानी साथें इकडो आव्यो , चाल. तेनी साहामा म लवा जश्य ! एवं कही सुरेंदत्तने आंगलीयें वलगाडी मृगांकलेखा तथा घणां नगरना लोकसहित सिमपुत्र चाल्यो. वली ते सिम पुत्र आगलथी जश् सागरचंइने पण कहेवा लाग्यो के तहारो पुत्र मृगांकलेखा साथे त