________________
श्रीसम्यत्तवसित्तरी.
३१७ ने नाशी गयो. बोकडाने जीवतो सुगमें मूकीने विचायुं जे ए त्रणे मित्र पाप की, तो ते पापर्नु फल पाम्या. पण हवे ढुं महारा स्वजनने मुख झुं देखाहूं? माटें जिहां कोई मुझने उलखे नहीं एवी नूमियें जतो रहूं. एम चिंतवी पागल चाल्यो, तेने जाग्ययोगें मार्गमां सुबुदि नामें श्रावक मल्यो, तेनी आगल पोताना फुःखनी वात कही, त्यारे श्रावकें कह्यु धन्य डे तुजने के तें जीवदया पाली पोतानो आत्मा गास्यो. हवे तुंधर्म मूकी श मां. एम मारगमां बेहुने मित्रा थइ. श्रावकें तेने चौद पूर्वनुं सारनू त एवं पंचपरमेष्ठी, स्मरण आप्यु, अने कह्यु जे एनुं स्मरण करवाथी तु
ने इहलोकें तथा परलोकें रूडं थाशे. ____एम ते एकता पंथें चाल्या जाय एवामां मार्गे नीमनामें पत्नीपति नी धाड घावी, तेणें सथवारो खूट्यो, घणां लोको नासी गयां. तथा मरा एणां अने ए शंख प्रमुख दश बंदीवानो पकडाया. तेने पनिपतिपासें लग या, पश्निपतियें कयुं जा. एमने देवीने देहरे राखो. जेवारें अगीयारमो नर मलशे. तेवारें देवीने बलि आपीलॅ. एम कही राख्या. हवे शंख पोता ना मुखथी नवकारमंत्रनुं स्मरण मूके नहीं गण्याज करे. एम करतां य गीयारमो पुरुष पण कोइस्थल थकी पाण्यो तेवारें अष्टमीने दिवसें चामुं मानी बागल अग्यार जणने बली देवामाटें उना कीधा. तेमने अंघोल क रावी तरवार तैयार करे . एवामां पोकार करतो पनिपतिनो माणस आ व्यो के, स्वामी! धान, धा. तमारो पुत्र नूतग्रस्त थयो , मरणदशानीद्र कडो आव्यो में, ते सांजलतां वार पस्निपति तिहां गयो. तेवारें शंख नव कारमंत्रनो महिमा जागी चोकीदारने कहेवा लाग्यो के अमो अगीयार ज गने तमें जीवता मूको. तो ए तमारा पुत्रने दुं जीवाडं. पश्निपतियें कर्दा एने तेडी लावो. शीपाश् आवी शंखने तेडी गया. हवे शंखें तिहां मंमलर चना करी पछेडी नढी कमलबंधन नमस्कार जाप करवा लाग्यो, तेना म हिमायकी नूतडं नासी गयु. कुमर गती बेगे थयो. पन्निपतियें तेने खोला मां लीधो, नवो जन्ममहोत्सव कीधो. शंखना कहेवाथी दश बंदीवानो ने जमाडी वस्त्र यापीने पनिपतियें बोडी मूक्या. अने निरपराधी जीवो नो हवेथी वध करवो नहीं. एवो पडह वजडाव्यो. ते दिवसथी पनिपति ते शंखने गुरुनी पेरें याराधवा लाग्यो.