________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
३१३ ये कयुं महारे श्रीअष्टापदजीनी यात्रा करवानो अनियह ले. ते पूर्ण था य तो पनी तमें जेम कहेशो, तेम करीश. राजा पोतानो अर्थ सि६ थयो जाणीने पहेला बेदु जण पासें आवी ते वात कही. तेवारे ते बेदु जणे कडं तमें कांश चिंता म करो. अमें एने अष्टापदनी यात्रा तरत करावी तमारी पासें लइ आवद्यु, कारण अमारी पासें थाकाशगामिनी विद्या ने तेथी ब त्रीश कोश उंचे चडतां अने अष्ठापदें जतां यावतां कांइ पण विलंब ला गशे नहीं. एवं कही विमाननी रचना करी, तेमां अनंगलेवाने बेसाडी विमानने आकाशमार्गे चडाव्युं. पनीयाकाशे रह्यांथकां कहेवा लाग्या के, अमो बे जण हरिवाहनना मित्र बैयें अनंगलेखाने लइ जाइये बैयें. जो तमारामां शक्ति होय, तो अमारी सामा आवो.
ते सांजली राजा पोताना सुनटोने कहेतो हवो के, अरे सुनटो ! तमें एने पकडो. ए स्त्रीला जायचे पण आकाशगामिनी विद्या को पासें न होवाथी सर्व सुनट हारी पाला वली अाव्या, राजा निराश था बेगे, ते वारें पहेला वेदु जण वली विमानमांहेथी उतरी अंजनविद्यायें करी राजा ना घरथकी वे कन्याउने अपहरी विमानमां बेसाडी लश् चाल्या, ते वि द्याधरनगरने उद्याने आव्या, तिहां सर्व लोकोने शोकातुर दीठां. तेवारें लोकोने पूबवा लाग्या के, केम आही सर्व लोक शोकमय देखाय ले तेने कोकें कडं के अनंगलेखा राणीना विरहथी अमारो राजा सशोक डे, ते माटें राजाना शोकने लीधे लोक पण सशोक बे.
हवे श्रेष्ठीपुत्र सिहपुरुषतुं रूप लश्ने राजसनायें गयो, तेने राजायें पूज्युं तहारामां शी शी विद्या के ? तेणें कडं महारी पासें तो घणी वि द्या, तमारे जे अर्थ होय ते कहो. राजायें कह्यु महारी स्त्री अनंग लेखा आणी आपो. तेवारे ते सिहपुरुष पूर्वे सूतारनी साथें संकेत कस्या प्रमाणे पडी उढी ध्यानमां बेटो के तरतज विमाने वेठीथकी अनंग लेखा तिहां आवी. तेने देखीने राजा घणुंज दर्ष पाम्यो. विमानथकी अ नंगलेखा बे कन्याउनीसाथे उतरी राजाने पगे लागीराजा चमत्कार पाम्यो थको सिमपुरुषने कहेतो हवो के हवे मने महारी स्त्री तो मली पण म दारा बे मित्रोनी साथें वियोग थयेलो , तेनो मेलाप करी आपो, तो ढुं आपनो महोटो उपकार मानु. एवो राजानो पोतानी उपर प्रेम देखी