________________
១១
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी. आगल मूक्यु. ते नेटणुं देखी वर्षाकालें जेम आकाश श्याम थ जाय, ते म ते सांइनु श्यामवदन थयु. आचार्य पूब्युं हर्ष थवो जोश्ये, ते स्थानकें विषाद श्यो ? तेवारे ते सांयें कह्यु के अमारा प्रनु सां जेनी उपर रुसे, तेने तेनी नामांकित तूरी मोकले. तेमाटे गुंजाणुं जे शे कारणे महारी अपरें कोप करीने बुरी मोकली ? हवे तेनी थाझा उलंघीयें तो स मस्त कुटुंब परिवार सहित अमने मारी नाखे, तेमाटे गले बुरी सीधी जोश्य. कारण के अमारो स्वामी उग्रदंम . आचार्य पूब्युं के, एकला त मारा उपरज रुष्ट थयो , किंवा बीजा घणा उपर रूठो ने? तेवारें सांड यें का महारी बरीनी नपर बन्नुमो आंकले तेमाटे बीजा पंचाj सां 5 उपरें बुरी थावी . ते पंचाएं सांइ सर्व गले बुरी लेशे अने उन्नुमो हुँ पण गले बुरी लश्श.
तेने गुरुये कह्यु मरवामांहे नली वार नथी, जो जीवता रहेशो, तो सें कडा गमे कल्याण देखशो. तेमाटे तमें सर्व पंचाणुए सांपने दूत मोक लीने तेडावो तो हुँ तमो सुधां उठे सांश्ने हिंदुस्थानमा तेडी जावं, अने तमोने राज्य अपा. एवं आचार्य- वचन सांजली पंचाएं सांइने दूत मो कली तेडावी लीधा, ते पण सर्वने प्राचार्य समजाव्या. सर्वे बन्नु एकमते थया. पली शाहाना साश्ना दूत विसर्जिने समस्त कुटुंबपरिवार साथें लई गुरुने बागल करी यानपात्र मंमावी सिंधुनदी उतस्या. सिंधुदेशमांहे थ सोरठदेशे आव्या. तिहां सोरतना राजाने वश करी सोरठ लीधी. एवामां वर्षा काल आव्यो, तेवार बन्नुंजणे मली बन्नुनागें सोरत वेहेंची लीधो. जू दा जूदा परगणामां रह्या सुखीया थया तिहां सुखमां वर्षाकाल व्यतिक म्यो अनुक्रमें शरत्काल श्राव्यो, धान्य नीपना, मार्ग चोखा थया.
तेवारें कालिकाचार्ये कयुं हुं तमोने ए देश अपाववा सारु तेडी नथी आव्यो, परंतु माहारी साथें चालो हुँ तमने मालवदेश जे सर्वदेशोनुं मंग न बे. जिहां घणा गोल, गहूं, शाली, अफिम प्रमुख उपजे , ते देश त मोने लइ आपुं. तेवारे सांश्यो बोल्या के, जो इव्यनो खजानो होय तो कटका थाय. ते खजानो खूटो ने तमारा माटे देश लूंटी शकता नथी हां सोरतमां तो अमें नोजन मात्र पामीयें बैयें, पण खजानो थतो नथी अने खजानाविना कटकाइ पण थाय नहीं. याचार्य ते वात मान्य