________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी. पड़ी ते वात पोताना पिता नागचंपनी आगल करी, के हे पिताजी! आजे पनदत्तशेठनो पुत्र जिनदत्त नामें ,ते प्रवहणयकी घएं इव्य नपा र्जी आव्यो . तेणे देवगृहमां अपूर्व पूजा करी जे. एवी पूजा आजपर्यंत में क्याहिपण दीदी नथी तेमाटेएवी पूजा कस्यानो मुझने नाव ,तोनाग चंश्रेष्ठियें कह्यु,आपणी पासे पण इव्य घणुं ने माटे सुखें पूजानो मनोरथ पूर्ण करो. नागदत्ते कयुं तमारा इव्ये ढुं मनोरथ पूर्ण न करूं, ढुंपण प्रवह ण ले परदेशे जश् इव्य कमावी एवी पूजा करूं तो मनोरथपण पूर्ण थाय.
शे पुत्रनो हठ जाणी प्रवहणे चढवानी आज्ञा दीधी, तेणें पांचशो वाहाण करियाणांनां नयां.गाममां पडह वजडाव्यो के जेने प्रवहणे चडी देशांतरें जाएं होय ते सुखें घावजो. जे जेम केशे,तेम नाडावगेरैनी तीक बं दोबस्त करी आपी\, माटें कोई बातें सीदावतुं नहीं. एवं सांजली घणां लोक तेनी साथे चालवाने तैय्यार थवाहणे बेता. अनुक्रमें रूडे मुहर्ते स र्व सामग्री करी पांचशे वाहण लाचाल्यो. वाहणो वेगें चाल्यां जाय , ए वामां अकस्मात् वादलां थयां मेह अंधारयो तोफान लागवाथी वाहण न न्मार्गे पड्यां. जेम उन्मत्त शिष्य गुरुनी आझाना वशथकी टली जाय, तेम नाखवाना वशथकी वाहाण टली गयां. पर्वतोनी वचमां श्रावी गया. ए वामां एक वाहाण बूड्युं ते वाहाणमांहेला मरीगयेला माणसोने पाणीमां तरतां लोकोयें दीवां, ते जो सर्व वहाणोनां लोक नयनांत थयां.
एवामां एक वाणायो कंठगतप्राण थयो हतो, तेणें हाथनी संझायें पा णी माग्युं, नागदत्तें तेने पाणी लावी पीवराव्यु. तेथी कांक स्वस्थ थयो थको नागदत्तें पूज्यु के,तुं कोण बो ? तेणे कयुं कोसंबी नगरीनो रहेवा सी धनश्रेष्ठीनो पुत्र . ढुं एकशो वहाण लश्ने चाल्यो, ते पापने उदयें वा यरे करी प्रेयां प्रवहण गिरिकुंमलने विषे पड्यां. इहां चारे बाजु पर्वत श्रा वीगया, माटें वायरानो संचार न होवाथी वहाण नामनांगम पडी रह्यां हाले चाले नहीं. अनुक्रमें नातुं पाणी खुंटुं नूरख तृषायें माणस सर्व मर ण पाम्यां. ढुं एक जीवतो रह्यो . ए में महारुं वृत्तांत कयुं. हवे तुं मुज ने परलोकनो संबल आप. तेवारें तेने नागदत्ते ॥ पाणावायं मलियं.चोरि के मेदुणं दविण मुद्धं ॥ कोह माणं मायं, लोनं पिऊं तहा दोसं ॥ १ ॥ कलहं अतरकाणं, पेसुन्नं रई अरश् समानत्तं ॥ परपरिवायं माया मोसं मिड