________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
२६५ देव नामें केवली साधु घणा साधुने परिवार परवस्या. नवफूल नगरना तु यानने विषे आव्या देवरूत सहस्रपाखडीनुं कमल तप सिंहासने बेठा थका देशना देवा लाग्या, उद्यानपालकें राजाने खबर आपी. राजा पण तिहां आवी वेठो, रत्नप्रमुख त्रण नाइ पण परिवार सहित वांदवा या व्या. धर्मदेशना सांजलवा बेग. तिहां केवली जगवान् देशनामां तीर्थ यात्राना फल वर्णवता हवा ॥ तद्यथा ॥ अहो तीर्थस्य माहात्म्यं, पुंमरीक मिहागिरेः ॥ पशवोपि हि यत्रस्था, लन्यंते सुरसंपदम् ॥ १ ॥ ततोपि रेवत गिरेः, कता सेवा महाफला ॥ विमलाचलदेशवा, तपोयं यतःस्मृतः॥२॥ विशेषतस्त्वयं नेमिः, पवित्रं कृतवान्निजः ॥प्रव्रज्याझाननिर्वाण, कल्याणिक महामतिः ॥३॥ श्रीमवेयमाहात्म्यं,ब्रुवंति लौकिकाअपि ॥ श्रूयंते च प्रना साख्य, पुराणे वदतांवर ॥ १ ॥ पद्मासन समासीने, श्याममूर्ति दिगंबरं ॥ नेमनाथं शिवेत्येवं,नाम चक्रेऽस्य वामनः॥॥कलिकाले महाघोरे,सर्व कल्मष नाशकः ॥ दर्शनात् स्पर्शना देव, कोटियझफलप्रदः ॥ ३ ॥ तेमाटे जेणें नावगुड़ियें श्रीशजय रेवताचलनी यात्रा करी तेणे मोदकमला वरी. इत्यादि धर्मदेशना सांजली रत्नश्रावक गुरुनें पगे लागी अनिग्रहधारी थयो. जे दुं श्रीशत्रुजय तथा गिरनार तीर्थनी यात्रा करूं तोज बीजी विगय ले नं तथा तिहां सुधी ब्रह्मचर्य पालं. एवोअनिग्रह करी घेर जा सजाइ करी अने श्रीसंघने खोला पाथरी अरजी करी. संघ सर्व यात्रा माटे तैय्यार थ यो. शाह रत्नसिंह राजानी आझा मागवा गयो.राजायें कह्यु के घोडा, हाथी, मेरा, निशान, जे जोश्ये, ते व्यो. अने शीघ्र यात्राना मनोरथ पूर्ण करी आवजो. एम कहीने राजायें नालिकेर प्रमुख पीने विदाय कस्यो.
हवे एनी स्त्री पोमिणी ते राजानी विजयापटराणीने मलवा गइ. वि दायगिरी मागी, तेणे पण घणी यागता स्वागता करी. श्रीफल पटकूल पापी पोमिणीने विदाय करी. पनी रूडं मुहत्ते लग्न साचवी रत्नशाह घ या संघनी साथें निशान गाजते प्रयाण कयुं, तेमनी साथे पट्टमहादेवसू रि पण यात्रायें चाव्या. प्रतिदिन व्याख्यान सांजले देवपूजा स्नात्रादिक कार्यमा प्रवर्ने, रत्नशाह सर्व संघनी बागल चोकी करतो चाले अने म दन तथा पूर्णसिंह ए बे लाइ श्रीसंघनी बेदु पासें रखवाल करे. तथा रत्न शाहनो पुत्र कोमल , ते श्रीसंघनी पनवाडे चोकी करतो चाले. एम अ