________________
१५
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी. तेवारें सुवेगनामें देवता ते वचन खमी शक्यो नहिं, ने विचास्युं के हुँ जइ तेने समकेतथकी चलावं,पढी त्यां यावी अनाचारी साधुन्नु टोलुं बना व्युं एहवे नरवर्माराजा अश्वक्रीडायें निसख्या, तेणे ते टोलुं दीतुं. तेमां एक साधु, मदिरापान करे , एक साधु वेश्या संघातें कीडा करे ,एक साधु उघो को बांधीधनुष तीर ताणी मृगकेडें थयो . एम विचित्र प्रकारे साधु नां मुश्चेष्टित दीनां, त्यारें राजायें पूब्यु के,ए तमारो शो व्यापार ? साधुन क हेवा लाग्या के, अमो जे लोकने धर्मोपदेश दहियें बैयें, ते धूतीय बैयें, परंतु अमें पोतें तो ए करणी करीयें बैयें. राजा चिंतवे ने जे, जिनशासन मार्ग विषम ,पण मोदनो मार्ग . ए मार्गथकी जे पज्यो तो तेहनुं अना ग्य,ने जे ए मार्ग पामी पाधरो चाल्यो,पड्यो नहिं,तेहनुं नाग्य समजq. एम उलटुं राजानुं सम्यक्त्व दीपतुं थयुं, पण लवलेशमात्र मलिन न थयु. जेम सुवर्ण अग्निमांहे घालीयें तो दीप्त थाय, तेम राजानुं सम्यक्त्व थयुं,पबीराजा ये ते यतियोने शिखामण दीधी, के बाईं चारित्र पामीने कांएवां नमां या चरण आचरो बो? तमें पुरंत नरक पामशो,एहवं कही पापथकी निवर्ताव तो हवो. देवता अवधि झाने करी जुवे ने तो राजानुं सम्यक्त्व चडतुं दीखें, पण लेशमात्र पडतो परिणाम न दीठो.तेथी हर्ष पामी रूप प्रगट करी या वी पगें लाग्यो, ने कहेवा लाग्यो के, धन्य तमारो अवतार, जेवी सना मां बेठा महाराजे तमारी प्रशंसा करी तेहथकी सवाई प्रशंसाने तमे यो ग्य बो, एहबुं कही माथानो मुकुट थापी राजानी गुणस्तुति करतो थको स्वर्गे गयो.ने इंश आगल जेहवी वात हती तेहवी कही. ते दिनथकी राजा निर्मल सम्यक्त्व पालतो हवो. हडे हरिदत्त कुमर संघातें दीक्षा ले। संय म पाली तप तपी स्वर्ग पहोतो, अनुक्रमें मोक्पद पामशे. ए सम्यक्त्वने विषे मनःशुक्षि उपर नरवर्माराजानुं चरित्र सांजली मनःशुद्धिकरवी.
हवे वचनशुदिनुं स्वरूप कहे . ॥ तिबंकर चलणारा, हणेण जं मद्य सिघश्न कङ॥ पडेमि तब नन्नं, देव विसेसेहिं वयणसुदि ॥ २६ ॥ अर्थः-( तिबंकरचलणाराहणेण के०) श्री तीर्थकरना चरण कमलने बाराधवे करीपूजवे करी (जं के०)जे (मय के०) महारा अंतराय कर्मने योगें करी पुत्र अथवा लक्ष्मी आदिक वस्तुसंबंधी कोइ पण (कऊं के०) कार्य ते (नसिब के०) सिम न थयुं.