________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
२१ बोल्यो के, ढुं घणा देशोने विषे जम्यो अने तमारे प्रसादें घणुं धन पण पे दा कीg, तथा वली आ एकावली हार पाम्यो बु, ते हे राजन् ! तमें जू उ. ते हारने देखी राजा चमत्कार पाम्यो, अने पूबतो हवो के, देव ताने पहेरवा योग्य ा हार तुजने केम मल्यो ? ए वात महारी आग ल कहे. तेवारें मदनदत्त कहेतो हवो के, वातनो रस ढुंकार अने व ढवाडनो रस तुंकार , तथा तिरस्कारनो रस थुकार , निंदानो रस र कार, मित्राश्नो रस देकार, वेदनो रस नैं कार, यंत्रनो रस कोंकार , माटें सावधान थइ हुंकार आपो, तो वात कढुं. ते प्रमाणे रामायें कबूल करवाथी मदनदत्त कहेवा लाग्यो. हे स्वामी! तमारी पासेंथी शीख मा गी चाल्यो, ते पृथ्वीमंगल जोतो पदिका नामें अटवीमा गयो, तिहां तृ पा लागी गर्बु तथा तालवं सूकावा लाग्युं, पण पाणी किहांय मट्युं नहिं. ___ एवामां सकलगुणना आगार, क्षमासागर, अनेक देवतायें परवस्या देश नामृतें करी जव्यवृदने सींचता एवा श्रीगणधरनामा सूरिने में दीठा, ति हां में एकावलीहार तथा बीजां पण केटलाएक दिव्यानूषणे शोनित अने पोतानी देवी सहित एवो एक देवताने धर्म श्रवण करतो दीगो,तेवारें दुं सूरि ने वांदी देशना सांजलवा वेगो. मने परम हर्ष ऊपनो. तिहां ते देवता पो ताना नाश्नी पेरें प्रीतियें करीने महारी साहामुं जो रह्यो, भने निर्मलबु दियें करी परमानंद पामीने आचार्यप्रत्यें पूबवा लाग्यो के, हे स्वामिन् ! आ पुरुष दीपाथी मुझने प्रीति उपजे , तेनुं कारण गुं ?
तेवारें आचार्य कहेवा लाग्या,के ढुं तुजने ए वात कहुं बुं ते तुं एकाय मनथी सानल. कोसंबी नगरीयें विजयनामें राजा राज्य करे ,तेने एक वि जय बीजो विजयंत, एवे नामे वे पुत्रो जे. तेमनी बालपणामांज जननी मृत्यु पामी डे तेथी बेहु नाई धावमातायें धवरावता थका महोटा थया. यौवन पाम्या, तेवारें राजायें युवराज पदवी प्रापवानी मरजी करी.
एकदा ते बेदु नाई कीडा करवाने उद्यानमां गया , एवामा रमान मातायें विचायुं जे आबे बोकराने मारी ना, तो महारा बोकराने राज मलशे. नहिंका ए महोटा , तेथी राजना मालेक थशे. एम विचारी बल पामीने लाडुआमां विष नेली धावनी साथें मोकव्या, ते लाडु निष्कपट पणे बेतु नाश्य खाधा, तेथी विषव्याप्त थया, तेने योगे मूळ आवी गइ,