________________
श्रीसम्यक्त्वसित्तरी.
१७५ चश्मा वधे,तेम महोटो थयो. तेने निशालें जणवा मोकल्यो ते सर्व. क लामा प्रवीण थयो, राजधुरंधर थयो.
एकदा प्रस्तावें राजा राज्यसना जरी बेगे . एवामां सुवर्णदंम हस्त धार पोलीयो आवी विनति करवा लाग्यो के हे स्वामिन् ! रत्नस्थलपुर नो स्वामी अमरचंद्राजा तेनो प्रधान आव्यो बे, ते तमारा दर्शन वां ले ले माटें शी आशा आपो हो ? राजायें कह्यु एने तेडी लावो. प्रतिहा र तेडी आव्यो. प्रधानें प्रणाम करी विनति करी के हे स्वामी ! रत्नस्थल पुरनो स्वामी अमरचंराजा तेहने यशोमती एवे नामें पुत्री , ते तमारा पुत्र नुवनतिलक कुमरना गुण सांजली तेनी ऊपर गुणानुरागिणी थ. अने कहे के पर| तो नुवनतिलक कुमरनेज पर| अन्यथा बीजाने पर गुं नहीं मानें तमने अमरचंराजायें विवाहनी विनति करवा मुझने मो कल्यो , ते वात सांजली राजा हर्ष पाम्यो अने चतुरंगिणी सेना सहित तथा कंवरव एवे नामें सामंतसहित जुवनतिलककुमरने अमरचंडाजाना प्रधानपुरुपनी साथें मोकलतो हवो. ते अनुक्रमें सिपुरनगरनी नजीक ज उतस्या, लोक मेरा तंबु दीये डे, जमवानी सकाइ करे , एवामां अकस्मात् ते कुमर पोताना रथ नपरथी ढली पड्यो अने मूळ घाव गइ. पाषाण शिलानी पेठें अचेतन थ पज्यो. तेवारे त्यां हाहाकार था रह्यो. तिहां अनेक वैद्य मांत्रिक तांत्रिक मल्या, तेणें घणा उपचारो कीधा, पण ते सर्व उपर नूमिकायें जेम वर्षाद निःफल थाय, तेनी पेरें निःफल थया. कंठरव सामंत घगुंज कुःख धरवा लाग्यो ।यतः॥ कम्माविश्जीवा, ग गई तह पुग्गलाण परिणामं ॥ सवणु चेव जाण, अहवा सवणुसरि सावि ॥१॥ नचंता कीडंता, कम्मं कुवंति निग्यणा जीवा ॥ पहा तस्स वि वागा, रुवंति कलुणं महा उरका ॥ २ ॥
एवामां जाग्ययोगें ते उद्यानने विषे कोइ केवलज्ञानी साधु पधास्या, दे वतायें सुवर्णकमल रच्यु, तेनी ऊपर बेसी धर्मदेशना आपे बे. ते सांजली राजा प्रमुख सर्वलोक तेमने वांदवा गया अने कंतरव सामंतपण कुमरने तेडी तिहां केवली पासें आव्यो. पंचानिगम साचवी देशना सांजलवा वे ग. देशनामां केवलीयें कर्मस्थितिनो विचार कह्यो, तेवारें कंठरव सामंतें