________________
२७३ जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. अश्सयगुण कित्तणाईहिं ॥ २२ ॥ उमाह गोवणाई, नणियं नासण मवरम वायस्स ॥ आसायण परिहारो, उचियासण सेवणाईहिं॥२३॥ अर्थः(नत्तिबहिंपडिवत्ति के०) जे बाह्यप्रतिपत्ति करवी ते नक्ति कही. जेम के नती उना था. अशन,पान,खादिम,स्वादिमनो खप करी आणी बाप, पग धोवा, विश्रामणा करवी, तैलमर्दनादिक करवू, औषध नैषज्य आणी
आप. इत्यादिक जेहने जे योग्य होय तेनी तेप्रमाणे नक्ति करवी. ते बाह्यप्रतिपत्ति नक्ति कहीयें ॥ यतः ॥ न देवपूजा न च पात्रदानं, न श्रा
धर्मश्च न साधुधर्मः ॥ लब्ध्वापि मानुष्यमिदं समस्तं, कृतं मयारण्यवि लापतुल्यम् ॥ १ ॥ इति ॥
बीजो (बदुमाणोमणसिनिनरापीई के०) बदु मान ते मनसि एटले म नने विषे निर्जर अंतरंग प्रीति राखवी केम के बहुमान विना जे कांश कर ते सर्व निरर्थक जाणवू ॥ यतः ॥ आकर्णितोपि महितोपि निरीदि तोपि, नूनं न चेतसि मया विकृतोसि नक्त्या ॥ यातोस्मि तेन जनबांधव पुःखपात्रं, यस्मात् क्रियाः प्रतिफलति न नावशून्याः ॥१॥
३ (तु के० ) वली (तेसिं के०) तेनुं एटले पूर्वोक्त अरिहंतादिक दशे नुं ( वमजणणंतु के०) वर्ण जनन एटले प्रशंसा करवे करी,श्रीजिन शा सननी दीप्ति करवी (अश्सयगुण कित्तणाहिं के० ) अतिशय गुणते जे माहे जे दीप्ता गुण होय तेना कीर्तनादिकें करी दीपावी देखाडवा ॥यतः॥ पंचहिं गणेहिं जीवा सुलनबोहियत्ताए कम्म पकरेंति तं जहा ॥ अरिहंता णं वनवयमाणे, अरिहंत पन्नत्तस्स धम्मस्स वनवयमाणे, आयरिय उव बायाणं वन्नवयमाणे, चामवनस्स संघस्स वन्नवयमाणे, विवक्क तव बंन चेराणे देवाणं वन्नवयमाणे ॥ २२ ॥ तथा
(नाहगोवणाई के०) उमाहने गोपवादिकें करी विनय थाय एम (न णियं के०) कह्यु डे एटले श्रीजिनशासननो माह सर्वथा ढाकवो पण प्र गट न करवो कदापि कोश्वारें प्रगट थयो होय तो पण टालवो ॥ यतः ॥ चेश्य दव विणासे. इसिघाय पवयणस्स नफाहे ॥ संजश् चम्बनंगे, मूलग्गी बोहिलानस्स ॥१॥ तथा (नासण मवमवायरस के०) अव
वादनुं नासण एटले टालबुं सर्वथा अवर्णवाद न बोलवो ॥ यतः॥ किंजीवा देवकिबिसियत्ताए उघवत्तारो नवंति. गोयमा जे श्मे आयरि