Jain Katha Ratna Kosh Part 03

SR No.: 010248
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1890
Total Pages: 397
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 45 MB

Page 176

- जैनकथा रत्नकोष नाग त्रीजो. गिएहं तदित पाणहियं ॥ आनर दिहं तेणे, ते चेवहिय असंघरणे ॥ १॥ तेने गुरुसंबंधि वेयावच कहीयें, तेने विषे (नियमो के) नियम होय, एटले बाटलुं वैयावच्च करबुज एवो होय पण यथाशक्तियें नियम करे, केम के केटलाएकने व्यनी शक्ति होय पण कायानी शक्ति न होय, त था केटलाएकने कायशक्ति होय, पण इव्यनी शक्ति न होय. तेमज केटला एकने इव्य अने काय वेदु शक्ति होय अने केटलाएकने बेदुमांहेली एके शक्ति न होय, तेमाटे यथाशक्तिये वेयावच्च करवू कह्यु, पण यथा शक्तियें न करे तो तेने दोष लागे ॥ १६ ॥
ए उपर दृष्टांतरूप कथा कहे जेः- माहाविदेहदेवें वजनान राजा च क्रवर्ती पदवी नोगवी वैराग्य पामी दीक्षा लश् चौद पूर्व जणी आचार्य प दवी पामी विहार करता हवा. तेना बाहु, सुबादु, पीठ अने महापीठ, ए चार लघु ना, तेमणे पण दीक्षा लीधेली . अगीयार अंगना जण नारा बे. ते चारमा बादुमुनीश्वर , ते पांचशे साधुनुं वेयावच्च करे, नि त्यप्रत्ये यथेष्ट शुभमान अशनादिक गृहस्थनाघरथी लावी आपे,लगारमा त्र रीश न करे, अनिमान न करे, कोइने तुं कार रेकार न करे, देइने पश्चा ताप न करे, ईर्ष्या न करे, पांचशे साधुने रूडां मिष्ट वचने बोलावी रूडा मिष्ट नातपाणी आपी संतोष पमाडे, अने सुबाहुमुनि महानक्तिपूर्वक पां चशे साधुने विश्रामण करे.
अने पीठ तथा महापीत एवे साधु सद्यायध्यान कास्सग्गादिक क्रिया करता थका सुखें चारित्र पाले, एकदा वजनान आचार्य बाहु अने सुबा दु ए वेदु साधुना साचा गुणनी प्रशंसा करता थका कहेवा लाग्या के, माहारा गबने विषे ए वे साधु धोरी , जेमाटे बादुसाधु तो पांचशे सा धुने अशनादिक शुक्ष्मान आहारें करी पोषे , अने सुबाहुमुनि पांच शें साधुनुं वेयावच्च करे जे. एवी गुरुना मुखथी यती प्रशंसा सांजलीने पी
अने महापीठ, ए बे साधु मत्सर धरवा लाग्या जे आपना गुरु ए सा धुउनाज गुणनुं वर्णन झुं करे ? एवी ईर्ष्या करता हवा. अने माया के पटथी वधारे तप करवा लाग्या. अंते आचार्यसहित पांचे जण चारित्र पाली तपस्याकरी हेले अनशन करी सर्वार्थसिदि विमाने पहोता. ति हाथी चवीने वजनाननो जीव, श्रीयादिनाथ प्रथम तीर्थकर थया अने