Jain Katha Ratna Kosh Part 02

SR No.: 010247
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1890
Total Pages: 80
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 9 MB

Page 42

जैनकथा रत्नकोष नाग बीजो. नयी रे, ते डुम नग रण एह रे ॥ पण नवि नल देखं किहां रे, प्राणवल्न न मुफ जेह रे ॥ ७ ॥ द्यो० ॥ नवि देखे नल रायने रे, सुपन संनारे ताम रे ॥ अंब समो नल राजियो रे, राज्य फलादिक ठाम रे ॥॥द्यो॥ राज्यनुं सुख फलस्वादजे रे,परिजन जाणो ते नंग रे॥ वनहाथी मल्यो ते हने रे, उपाड्यो ते रंग रे ॥ ए॥ यो० ॥ वृदयकी पंडवं थयुं रे, ते नल राय वियोग रे ॥ जाणुं ए सुपनें करी रे, फुलन पति संयोग रे ॥ १० ॥ यो ॥ महोट स्वर तिहां रोवती रे,कहे इणि परें मुख वाच रे ॥ आपद लहे नारी यदा रे, धीरज रहे किम साच रे ॥ ११ ॥ यो ॥ स्वामी केम मुझने तजी रे, जार जणी थइ तुफ रे ॥ था प्रसन्न वन देवता रे, स्वा मी देखाडो मुफ रे ॥ १२ ॥ यो० ॥ धरती मात विवर दीयो रे, पेसुंध रती मांही रे ॥ नाथ विना नवि रही शकुं रे, नवि पामुं सुख क्यांही रे ॥ १३ ॥द्यो०॥आंसू धारा रेडती रे, सीचे वननां रूंख रे ॥ जल थल
आतप बांहिडे रे, नवि पामे कहिं सुख रे ॥ १४॥ द्योग ॥ अटवीमां न मतां थकां रे अदर देखे ताम रे ॥ वस्त्र अंचलें हरखे तदा रे, चिंते मनमां श्राम रे ॥ १५॥ द्यो०॥ पियु मन सरोवर हंसली रे, निश्चय बुं हजी आज रे॥ नहिंतर केम लखे अदरा रे, मुफ पति नल माहाराज रे॥१६॥द्योग ॥ वांची चिंते एहवं रे, जानं तातने गेह रे ॥ नाथ वचन ए मानवं रे, वैयें कह्यु मन जेह रे ॥ १७ ॥ द्यो० ॥ वटमारग चाली हवे रे, जोती अदर तेह रे ॥ जाणे नल पासें अ रे, अदर तेह गुणगेह रे ॥ १७ ॥ द्यो० ॥ वाघ उठे खावा घणारे,दीसे नयंकर रूप रे ॥ पासें नवि आवी शके रे,पासें शील अनूप रे ॥ १ ॥ द्यो॥ फणिधर मणिधर मोटका रे,देखी उपजे त्रास रे ।। पण नवि आवे ढकडा रे, शील अचल जस पास रे॥२०॥द्यो॥ मदक रता मयंगल घणा रे, दीसे जे अति क्रूर रे ॥ सिंह परे नावे कडा रे, जेहने शीन सनर रे॥१॥द्यो० ॥ इत्यादिक नपश्व घणारे, मारग जातां थाय रे ॥ तेहने सहु विलयें ग्रयां रे, जेहने शील सखाय रे ॥ २२ ॥ द्यो॥ केल विंधाय कंथेरथी रे; तेम रुधिरें जरे पाय रे ॥ दव बीहीनी जिम हाथ णी रे, शीघ्र थई तेम जाय रे ॥ १३ ॥ द्यो० ॥ मारगें साथ मल्यो हवे रे, महारि जरपूर रे ॥ देखीने हर्षित थई रे, जिम तरंम जलपूर रे ॥ २४ ॥ द्यो० ॥ पन्नरमी बीजा खममां रे, ढाल त्रीजे अधिकार रे ॥ पद्मविजय