________________
जैनकथा रत्नकोष नाग पहेलो. निः पंमितैः असत्यं कूटं विशेषेण वर्जितं परिहत। यतोऽसत्यं अप्रत्ययमूलका रणं अविश्वासस्य मूलके हेतुः । पुनः कुवासनायाः पापबुद्धेःसद्म गृहं । पुनः समृदिवारणं समृलदम्याः वारणं निराकरणं । पुनर्विपनिदानं विपदा क ष्टानां निदानं कारणं । पुनः परवंचनोर्जित परेषां वंचने विप्रतारणे कर्जितं बलिष्टं। पुनः कृतापराधं कृतागसं कृतोऽपराधोयेनअसत्येन तत्कतापराधंथ त एव असत्यवचनं कृतिनि:पंमितैर्न वक्तव्यं ॥ ३१ ॥
नापाकाव्यः-रोडकबंद ॥ कुमति कुरीति निवास, प्रीति परतीति निवारन ॥रिति सिदिसुखहरन, विपति दारिपुःख कारन ॥ परवंचनि उतपत्ति, सह ज अपराध कुलनन ॥ सोयह मिथ्यात वचन, नहिं आदरत विचलन॥३१॥
वली पण सत्यवचननो प्रनाव कहे . शार्दूल विक्रीडितवृत्तम् ॥ तस्याऽग्निर्जलमर्णवः स्थलमरिमित्रं सुराः किंकराः, कांतारं नगरंगिरिर्गदमदिर्माल्यं मृगारिमंगः॥ पातालं बिलमस्त्रमुत्पलदलं व्यालः शृगालो विपम्, पीयूपं वि पमं समं च वचनं सत्यांचितं वक्ति यः ॥३॥ अनृतप्रक्रमः॥६॥
अर्थः- ( यः के० ) जे पुरुष, (सत्यांचितं के० ). सत्ययुक्त एवं (वच नं) वचन जे तेने ( वक्ति के ) बोले , ( तस्य के ) ते पुरुषने (य निः के० ) अनि जे हैं, ते (जलं के०) जल सरखो थाय . वली ते पुरुषने ( अर्णवः के० ) समुह, ते ( स्थल के ) दीप थाय . वली ते पुरुषने (अरिः के० ) शत्रु ते ( मित्रं के०) मित्रतुल्य थाय . तथा ते पुरुषने ( सुराः के० ) देवता ते ( किंकराः के० ) किंकर तुल्य थाय . वलीते पुरुषने ( कांतारं के० ) वन ते (नगरं के०) नगर तुल्य थाय ठेली ते पुरु पने (गिरिः के०) पर्वत, ते ( गृहं के०) घर समान थाय जे. वली ते पुरु पने (अहिः के०) सर्प, (माव्यं के०) पुष्पमाला तुल्य थाय . वली ते पुरुषने (मृगारिः के०) मृपनो अरि जे सिंह ते (मृगः के०) हरिण समान थाय
. तथा ते पुरुषने ( पातालं के०) रसातल, ते ( बिलं के० ) नि तुल्य थाय ने. वली ते पुरुषने (यस्त्रं के०) अस्त्र ते, (उत्पलदलं के०) कमलपत्र स मान थाय बे. वली ते पुरुषने ( व्यालः के० ) मदोन्मन हस्ती ते ( शृगा लः के०) शीयाल जेवो थाय . वली ते पुरुषने ( विषं के ) विष ते