________________
go
जैनकथा रत्नकोष नाग पहेलो.
ते ॥ किं वत् ? कपेः देत्रादेः सस्यवत् धान्यवत् । चकिंत्वं त्रिदशेंतादि । चक्र वर्त्तित्वं पदत्वादिकं च प्रासंगिकं प्रसंगादागतं फलं गीयते कथ्यते । किं वत् । कृपेस्तृणवत् पलालादिवत् । पुनर्यन्मद्विमस्तुतौ यस्य, संघस्य प्रना ववर्णने वाचस्पतेरपि वाचो वरण्यः शक्तिं सामर्थ्य न दूधते न धारयति । किंविशिष्टः संघः? अघहरः अयं पापं हरति यः सः अत्रहरः । इति ज्ञात्वा श्री संघः स्वगृहे श्राय सम्यकं पूजनीयः । शेषं प्राग्वत् ॥ २४ ॥ सिंदूरप्रकरा ख्यस्य, व्याख्यायां दर्षकीर्त्तिना ॥ सूरिया विहितायां तु, श्रीसंघप्रक्रमोऽजनि ॥ ४ ॥ इति चतुर्थ संघन क्तिप्रस्तावः ॥ ४ ॥
.
जाषाकाव्यः - वृत्त उपर प्रमाणें ॥ जाके जगत मुगति पद पावत, इंड्रादिक पद गनत न कोई ॥ ज्यों कृषि करत धान फल उपजत, सहज प्रयास घास उस होई ॥ जाके गुन जस संपन कारन, सुरगुरु थकित होत गढ़ खोइ ॥ सो सिरि संघ पुनीत बनारसि, इरित हरन विचरत अ लोइ ॥ २४ ॥ हवे हिंसाना निषेधें करीने सर्व प्राणीयोने विषे स्वसमानतानुंध्यान करो, तेंकहे: क्रीडानूः मुकृतस्य ङःकृत रजः संहारवात्या नवो, दन्वन्नौव्यसनानिमेषपटली संकेतदूती श्रियामं ॥ निःश्रेणिस्त्रिदिवौकसः प्रियसखी मुक्तेः कुगत्यर्गला, सत्वेषु क्रियतां कृपैव नवतु क्लेशैरशेपैः परैः ॥ २५॥ अर्थ :- हे नव्यप्राणीयो ! (सत्त्वेषु के०) जीवोने विषे ( रूपैव के० ) कृपा जे दया तेज ( क्रियतां के० ) कराय. अर्थात् करो. बली ते कृपा ( परैः के० ) बीजा ( अशेषैः के० ) समस्त एवा ( क्लेशः के० ) कायाना कष्टें करीने पण (जवतु के० ) हो. अर्थात् पोताना देने कष्ट पीने पण जीवदया पालवी. ए जीवदया केहवी बे ? तो के ( सुकृतस्य के० ) सुकृत जे तेनी ( क्रीडानूः के० ) क्रीडानुं स्थानक बे. तथा वली केवी बे? तो के ( ० ) पाप तेज ( रजः के० ) रज जे धूड, तेना ( संहार के० ) हरण करवामां ( वात्या के० ) वायुना विटोलीया समान d. अर्थात कर्मरजने नमाडवामां जीवदया विटोलीया जेवी बे. पापने धूडनी उपमा केम यापी ? तो के ते पापज कर्ममनुं कारण बे. वली hal बे ? तो के ( नवोदन्वन् के० ) संसाररूप जे समुड् तेमां (नौः के० )