Jain Katha Ratna Kosh Part 01

SR No.: 010246
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1867
Total Pages: 321
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 37 MB

Page 66

५४ जैनकथा रत्नकोष भाग पदेलो. मैं के०) धर्मने न के०) नहिं जाणे , तथा(अधर्म के०) अधर्मने न जाणे ले. अर्थात् धर्माधर्मनां अंतरने ते पुरुष जाणता नथी. वली (गुणपरिण के०) गु णे करीने परिपूर्ण अर्थात् गुणवानने (न के०) न जाणे बे, तथा (वि गुणं के० ) गुणरहित एटले निर्गुण तेंने ( नं के० ) नहिं जाणे . अ र्थात् गुणवान अने निर्गुण जनने समानज देखें जे. वंली (कत्यं के०) करवा योग्य कार्य तेचे (न के०) न जाणे में तथा (थरुत्य के०) जे करवाने अयोग्य कार्य तेने ( न के.) न जाणे जे अर्थात् कृत्याकत्यविवे कने जाणे नहिं. वली (निपुणं के० ) चातुर्य जेम रुडे प्रकारें होय तेम ज ( हित के०) पोतानुं हित जे सुख तेनुं कारण, तेने (न के०) नहिं जा णे . तथा (अहितमपि के०) अशुजनुं जे कारण तेने पण (न के०) नहिं जाणे. अर्थात् ते लोको जिनवचन श्रवण विना शुनाशुजना अंतरने जा पता नथी. इहां विलोकंते ए क्रियापद सर्व नकारनी साथें लगाडवू. माटें है जव्यजीव ! ए प्रकारे जाणीने श्रीजिनप्रणीत सिक्षांतोनुं श्रवण करवं. नि नवचन श्रवण करता एवा सुजनने जे पुस्य । इत्यादि पूर्ववत् जाणवू ॥१७॥
टीकाः-अथ चतुर्निवत्तैर्जिनमतस्य जिनोक्तसिद्धांतस्य चमाहात्म्यमाह॥ नदेवमिति ॥लोकाः जिनवचनमेव चकुर्नेत्रं तेन रहिताः संतः एतानि वस्तूनि न विलोकंते। न पश्यति । न जानंतीत्यर्थः ॥ किं किं न विलोकंते। ते देवं सर्व झोजितरागादिरित्यादिलक्ष्णोपेतं न विलोकंते । पुनः अदेवं कुदेवं ये स्त्री शस्त्रादसूत्रादतिलहणोपेतं कुदेवं न विलोकंते। पुनः शुनगुरुं सुगुरुं शुरू प्ररूपकं गुरुं न जानंति । पुनः कुगुरुं पंचाचारहितं उत्सूत्रप्ररूपकं न जानंति। पुनः धर्म अधर्म च न जानति । धर्माधर्मयोरंतरं न विदंतीत्य र्थः ॥ पुनः गुणपरिण गुणैः परिपूर्ण गुणवंत नजानंसि ॥ पुनर्विगुणं गुण रहितं निर्गुणं च न जानंति । गुणवंतं निर्गुणं च सदृशमेव पश्यंति।पुनः कृत्यं करणीयं कर्तुं योग्यं वस्तु न जानंति । पुनः अकृत्यं कर्तुमनुचितं अयोग्यं च न जानंति । कयाऽकृत्य विवेकं न जानंतीत्यर्थः॥पुनर्निपुणं सचातुर्य च सम्यग यथास्यात्तथा आत्मनोहितं सुखकारणमपि न जानति । पुनः थ हितं च अशुनकारणं च न जानति । जिनवचनश्रवणं विना गुनाऽगुजयोरं तरं न जानंति ॥ यतः ॥ सुच्चा जाग कनाणं, सुच्चा जाण पावगं ॥ उ नयंपि जागई सुचा, ज सेयं तं समायरे ॥ १ ॥ जो जव्यप्राणिन !