________________
५३
सिंदूरप्रकरः पारएं करवू डे ? तेवारें तापस बोल्या के खीर खांम घृतर्नु पार| करीयें तो सारं. पढ़ी गौतमस्वामी पाउँ जरी वहोरी लाव्या. अदीपमहानिशि लब्धिने बलें, करी सर्व तापसोने पारणुं कराव्यु. एवी चमत्कार देखी पोताना मनमांहें गुरुतत्वनी नायना,जावतां जावतां पांचशेने एक तापसोने केवलज्ञान नपर्नु: अने पांचशे ने एकने समोसरण देखतां केवलज्ञान उपमुं. तथा पाँचशे ते एकने श्रीवीरती वाणी सांजलतां केवलज्ञान उपमुं. ते सर्व १५०६ तापस केवली थया थका श्रीवीरने वांदीने केवलीनी संनामां बेटा, ते जो श्रीगौतमस्वामीने शंका उपनी जे आजना दीक्षितने केवलज्ञान नपर्नु हशे?. जगवान् बोल्या के केवल झान उपर्नु , अने दुं निर्वाण पामीश तेवारें 'तुमने केवलज्ञान उपजशे. . ते सांजली श्रीगौतम स्वामी संतोष पाम्या. अनुक्रमें केवल ज्ञान पामी मोद सुखं पाम्या. अने तापस पण मोद सुरव पाम्या. एवं गुरु सेवार्नु फल जाएंगी हे नव्यलोको ! तमें धर्मना दायक एवा गुरुनी सेवा करो, के जे थकी संसार तरो॥१६॥ इति गुरुसेवाधिकारे श्रीगौतमस्वामी कथा समाप्ता॥ हवे चार श्लोकोयें करीने जिनमत जे जिनोक्त सिक्षांत, तेनुं माहात्म्य कहे जे.
॥शिखरिणीटत्तम् ॥न देवं नादेवं न शुनगुरुमेवं नकुगुरुम,न धम्मै नाधर्मनगुणपरिणईन विगुण म्॥न कृत्यं नाऽकृत्यं न हितमदित नाऽपिनिपुणम्, . विलोकंते लोकाजिनवचनचक्षुर्विरदिताः ॥ १७॥ अर्थः-( जिनवचन के० ) जिनशास्त्र रूप ( चदुः के० ) चहु जे नेत्र तेणें करी (विरहिताः के०) रहित एवा (लोकाः के०) लोको जे , ते हवे कहेवाशे ते एवी वस्तुने (नविलोकंते के०) न देखे , अर्थात् नहिं जाणे ले. गुं शुं नथी जाणता? तो के (देवं के०) सर्वज्ञ, जितंरागादि लक्षणोयें युक्त जे सुदेव, तेने न जाणे . वली ते (अंदेवं के० ) कुदेव एटले स्त्री, शस्त्र,अद, सूत्रादि लक्षणोपेत जे कुंदेव तेने.पण (न के०) न जाणे . वली ते (एवं के०) ए प्रकारे (गुनगुरुं के०) सुगुरु जे जे तेने एटले शुक्ष्मार्गप्ररूपक एवा सुगुरुने (न के) न जाणे . वली (कुगुरुं के०) पंचा चाररहित एटले उत्सूत्रप्ररूपक एवा कुंगुरुने (न के०)न जाणे . तथा (ध