________________
श्रीगौतमप्टना अर्थसहित. थे यारी करे तो था रुषि- जेटलु पाप , ते सर्व पाप तहारी ऊपर पडे. एवी रोतनी प्रतिज्ञा कर, तो तुऊने जवादनं.
ते वात सांजलतांज जमदग्नि तापंस सेशे जराणो थको माढीमूडमा हाथ नाखी, ते बेहुने पकड़ीने पूजवा लाग्यो के अरे ! हुं कठिण तप करीने पापोनो नाश करुं बुं, तेम बतां तमें मुझने पापी कहीने केम बोलावो बो? तेवारें चकलीबोली के हे कृषि! तमें कोप म करो. अने आपणुं शास्त्र जूठ. कयुं छेके॥अपुत्रस्यं गति स्ति, स्वर्गोनैव च नैव च ॥ तस्मात् पुत्रमुखं दृष्ट्वा, स्वर्ग गहंति मानवाः ॥ १ ॥ माटें अपुत्रीयाने गति नथी बने स्व र्ग पण नथी अने तमें पण अयुत्रीया बो, तेथी तमारी मति किहां जे ? ते वात रुपियें सत्य करी मानी सीधी. अने विचायं जे कोक स्त्री साथें पाणिग्रहण करीने पुत्र उपजानुं ! पड़ी तपनो त्याग करीने कोष्टिक नगरें जितशत्रु राजानी घणी पुत्रीयो ने, एवं सांजली विचारवा लाग्यो के चा संतेनी पासें जा ढुं कन्यानी याचना करूं ! ए रीतें कृषिने चलायमान थ येला जोइने मिथ्यात्वी' देव जे हतो, तेणें श्रावकधर्म अंगीकार कस्यो.
हवे तापस, राजापासें कन्यानी याचना करवा गयो, तिहां राजा बास नथी उठी साहामो याव्यो. ऋषियें कन्यानी मागणी करी तेवारें राजायें तापसने कह्यु के महारी सो पुत्रीयो ने तेमां जे तमारी वांडा करे, तेने तमें अंगीकार करो. ते सांजली ऋषि पण अंतेनरमांगयो. तिहां ते कन्या उतेने जटाधारी, दूबलो, नीख मागीने खावावालो, धोला केशवालो, थ संस्कारी शरीरवालो देखी धुंकीयो तेथी ते कृषि,रोषित थइ पोताना तपने प्रनावें करी ते सर्व कन्याउने कूबड़ी अने कुरूपिणी करी तुरत पाडगे वव्यो. तिहां अांगणा आगल धूलमां रमत करती एवी राजानी एक पुत्री दीती. तेने हाथमां बीजोऊं लश्कहेवा लाग्यो के हे रेणुका! तुं मुझने वांडे डे? तेवारें बोकरीयें बीजोरां तरफ पोतानो हाथ घाल्यो ते देखी कृषियें जाण्युं जेए मुफने वांडे ,एम विचारी तेने कपाडी लइ गयो. राजा पण शा पना जयथी बीहीतो थको सहस्त्र गोकुल तथा दास दासी सहित ते कन्या ऋषिने दधी, कषायें बीजी सो कन्याने पोतानी सालियोना स्नेहथी तप ने बलें कूबडापणुं टाली सारी कीधी. ए रीतें सर्व तपस्या गमावीने ते कन्याने वनमां आश्रमस्थानकें लश् आव्यो, तिहां लाली पाली यौवनवय