________________
२०६ जैनकथा रत्नकोप नाग पहेलो. गुरुपुरुष, तेनो उर्लन एवो जे महिमा ते लोकोने अनिर्वचनीय जे ॥ २॥
॥ सर्वथा निर्जिगीषेण, जीतनीतेन वागसः ॥ त्वया जगवयं जिग्ये, महतां कापि चातुरी ॥३॥ • नावार्थ:-हे नाथ ! सर्वप्रकारे करीने जेने जयनी बाज नथी, एवा अने अपराधीं जयं पामेला करतां पण जय पा मेला एवा तमोयें पोताना गुणोयें करीने त्रैलोक्य जीत्युं . या उपरथी एवं सिम थाय ले के, माहात्मा पुरुषोनी चतुरता अनिर्वचनीय ले ॥३॥
॥ दत्तं न किंचित्कस्मैचि, नात्तं किंचित्कुतश्चनं ॥ प्रभुत्वं ते तथाप्पेत, कला कापि विपश्चिताम् ॥ ४ ॥ नावार्थ:-हे नाथ ! तमें कोइने कां पण प्रसादें करीने धनकनकादिक दीधुं नथी, अने कोइथी रोपें करी दं मादिक कांड पण ग्रहण कयुं नथी, तथापि तमाकं सर्वलोकने विषे प्रसि ६ एवं आधिपत्य वर्ते , ते कारणमाटे विवरण पुरुपनी कोइएक कला नी कुशलता अनिर्वचनीयज ले ॥ ४ ॥
॥ यदेहस्यापि दानेन, सुकृतं नार्जितं परैः ॥ उदासीनस्य तन्नाथ, पा दपीते तवाऽलुत् ॥ ५॥ नावार्थ:-हे नाथ! तमाराथी अन्य एवा ती र्थिकोयें देहना त्यागें करीने पण जे पुण्य संपादन नथी कां, ते पुण्य, सुरूतसंपादन विपे नदासीन एवा पण तमारा पादपीठना अयनागने विपे अखंगत् केतां बालोंटलुं हवं ॥ ५॥
॥ रागादिषु नृशंसेन, सर्वात्मसु कृपालुना ॥ नीमकांतगुणेनोचैः, सा म्राज्यं साधितं त्वया ॥ ६ ॥ नावार्थ:-हे नाथ ! वली तमें अत्यंत साम्राज्यने स्ववशमां संपादन करेलुं . ते तमें कहेवा. बो? तो के रागादिकने विषे निर्दयपणुं अने सर्व प्राणिमात्रने विषे कपाशीलता, तथा अंतरंग शत्रुना दमनने विषे नयंकरपणुं बने संयमादिक पालवाने वषे सुंदरपणुं एवा बो. ॥६॥
॥ सर्वे सर्वात्मनाऽन्येषु,दोषास्त्वयि पुनर्गुणाः ॥ स्तुतिस्तवेयं चेन्मिथ्या, तत्प्रमाणं सनासदः ॥ ७ ॥ नावार्थः-अन्य जे हरि हंरादिक देव,तेने विषे सर्वप्रकारे करीने दोषी ,अने हे नाथ! तमारेविषे सर्वात्मतायें करी नीरागादिक गुणोरहेला बे. आ में करेली तमारी गुणस्तुति जो मिथ्या होय, तो ए विषेसनासद प्रमाण जे.एटले सनासदो जे कहेशे तेज सत्य ॥७॥
॥ महीयसामपि महा,न्महनीयोमहात्मनाम् ॥ अहो मे स्तुवतःस्वामी,