________________
एश जैनकथा रत्नकोप नाग पहेलो.
॥ शब्दरूपरसस्पी, गंधाख्याः पंच गोचराः ॥ नजति प्रातिकूल्यं न, त्व दये तार्किकाश्च ॥७॥ नावार्थ:-हे नाथ! शब्द,रूप, रस,स्पर्श अने गंधना मक जे पांच विषयो,ते तमारा अग्रजागने विपे प्रतिकूलपणे आचरण करता नथी. ए विपे दृष्टांत कहे. (तार्किकाश्व के०) पंचतार्किक एटने पंच दर्शन प्रामाणिक,ते जेम तमारी बागल प्रतिकूलपणे आचरण करता नथी? अर्थात् तीर्थकरनीपासें कुत्सितशब्दरूपादिक अने अन्य दर्शनो प्रतिकूल थाता नथी.
॥ त्वत्पादातृतवः सर्वे,युगपत्पर्युपासते ॥ आकालकतकंदर्प, साहायिक /जयादिव ॥ए॥ नावार्थ:-हे नाथ! सर्वस्तु एकसाथें अनुकूलपणे तमारा चर गने सेवन करे ;ते जाणे अनंतकाल पर्यंत करेलुंजे(कंदर्प के०) कामदेवतेनुं साहाय्य,तेना नयें करीनेज सेवन करे ले के गुं? अर्थात् बए ऋतु एम जाणे डे के अमें घणा दिवस कामदेवर्नु सख्य कस्युं,तेनुं माहापाप लाग्युं ते पाप केम मटशे? माटे कामदेवनो जय करनार श्रीवीतरागने शरणे जयें! एम मानी ते आपवीतरागने शरणेज जाणे आवेलीयो होय नहि ? ए उत्प्रेक्षा जाणव॥
॥सुगंध्युदकवर्षेण,दिव्यपुष्पोत्करेण च ॥ नावित्वत्पादसंस्पर्शी, पूजयंति नुवं सुराः ॥१०॥ नावार्थ:-हे नाथ ! सर्वदेवो,सुगंध युक्त एवा नदकनी दृष्टियें करी बने दिव्यपुष्पोना समुदायें करी समवसरण संबंधी नूमिने पूजे बे; ते जाणे आगल तमारो पादस्पर्श थइ ते नूमि पवित्र थनार , माटें पूजन करवा लायक डे, एम जाणीनेज पूजन करे ले के गुं? ए नत्प्रेक्षा ॥
॥जगत्प्रतीक्ष्य त्वां यांति,पहिणोपि प्रदक्षिणम् ॥ का गतिर्महतां तेषां, त्वयि ये वामवृत्तयः॥११॥ नावार्थ:-हे जगत्पूज्य! पदीयो पण तमनें प्र दक्षिणनावें करी गमन करे बे; एम बतां ते माहांतोनी शी गति थशे? जे मा हांतो तमारे विपे वामपार्श्ववृत्ति ने अथवा शब्दबलें करीने प्रतिकूलवृत्ति ने जेनी एवा ले.अर्थात् ते महंत ने तो पण तमारे विषेप्रतिकूलेवृत्ति होवाथी तेनी कया प्रकारनी गति थशे? ते जाणवामां आवतुं नथी ॥११॥
॥पंचेंझ्यिाणां दौःशीव्यं,क नवेनवदंतिके ॥ एकेडियोपि यन्मुंच,त्यनिलः प्रतिकूलताम् ॥१२॥ नावार्थ:-हे नाथ! तमारा समीपनागने विषे पंचे यि युक्त एवा पुरुपर्नु उःशीलपणुं क्याथी थशे? अर्थात् क्यांहि मण थना . रुं नथी. कारण के एकेंशिय एवो वायु पण,तमारी प्रतिकूलतानो त्याग करे जे. एटले वायु पण पृष्ठानुयायीज थाय जे. अर्थात् एकेंघिय एवो अज्ञानी