________________
वीतरागस्तोत्र.. सुरयोषिताम् ॥ ५॥ नावार्थ:-हे प्रनो ! निरंतर कल्पवृदना पुष्पनी मालानी पेठे कर्पूरादिकोना लेपन विना पण सुगंधयुक्त एवा तमारा शरीरने विपे देवांगनाउनां नेत्रो नमरताने प्रामे ॥ २ ॥
॥ दिव्यामृतरसास्वाद, पोषप्रतिहता श्च ॥ समाविशंति ते नाथ, नांगे रोगोरगव्रजाः ॥३॥ नावार्थ:-हे नाथ ! तमारा शरीरने विपे, रोगरूप जे सोना समूहो, ते प्रवेश करता नथी. कारण के ते जाणे दिव्य एवा अ मृतरसना आस्वादने करीने प्राप्त थयेली जे पुष्टता तेणें करी प्रतिहत क रेलाज होय नहिं ! माटें प्रवेश करता नथी. ए नत्प्रेदा करी जे ॥ ३ ॥
॥ त्वय्यादर्शातलालीन, प्रतिमाप्रतिरूपके ॥ छत्स्वेदविलीनत्व, कथा पि वपुपः कृतः ॥ ४॥ नावार्थः-हे नाथ ! दर्पणने विषे प्रतिबिंबित जे मूर्ति तेना सरखा जे तमें, ते तमारे विपे देहथी गलित थनारा स्वेद एटले परसेवानां विलीन पणानी वार्ता पण क्याथी प्राप्त थशे ? नहीज थाय. अ र्थात् तमारे तो ते स्वेदादिक कांही नथी माटे ते वात पिण केम घटे ? ॥॥
॥ न केवलं रागमुक्तं,वीतराग मनस्तव ॥ वपुःस्थितं रक्तमपि, दीरधारा सहोदरम् ॥५॥ नावार्थ:-हे वीतराग ! केवल तमारुं मनज (रागमुक्तं के०) विषयोनी रागतायें रहित , एवं नथी. परंतु तमारा शरीरने विपे रहेनारुं रक्त एटले रुधिर पण ( रागमुक्तं के०) आरक्ततायें रहित होतुं थ थकुं दूधनी धारा सर शुत्र जे. कारण के तीर्थकरनुं रक्त पण दूध सरखं उज्ज्वल होय जे. एम प्रसिज ले ॥५॥
॥जगहिलणं किं वा, तवान्यक्तुमीमहे ॥ यदविस्त्रमबीनत्सं, गुनं मांसमपि प्रनो॥६॥ नावार्थ:-हे प्रनो! वली तमारा सर्व जगत्थी विलद ण एवा अन्यस्वरूपने वर्णन करवा माटें अमें झुं समर्थ थनारा बैयें ? ना कदापि थनार नथी. कारण के हे प्रनो ! तमारुं मांस पण उधरहित अने अबीनत्स एवं अने झुन्न तज्ज्वलवर्णयुक्त देदीप्यमान वे ॥ ६ ॥
॥जलस्थलसमुद्भूताः, संत्यज्य सुमनःस्त्रजः॥ तव निःश्वाससौरन्य,मनु यांति मधुव्रताः ॥ ७ ॥ नावार्थ:-हे नाथ! जलने विपे अने स्थलने विषेनत्पन्न थयेली नत्तम पुष्पोनीमालाने पण समस्त पणायें तजीने तमा रा श्वासोवास संबंधि सुगंध प्रत्ये सर्व चमरो, अनुगमन करे . एवो तमा रो सुगंधमय श्वास ने ॥ ७ ॥