________________
सिंदूरप्रकरः
१७१ विषे वैराग्य उत्पन्न थाय, त्यारेंज पूर्वोक्त सर्ववानां थाय. ते वैराग्य केहे वो ? 'तो के (क्रूरागःपणनिपुणः के) क्रूर एवो जे अपराध तेने पण एटले टालवामां निपुण जे काही एटले ॥ १ ॥
टीकाः-पुनराह ॥ नमस्येति ॥ चेद्यदि अंतश्चित्ते विरांगो वैराग्यमेव स्फुरति वर्त्तते तदा देवानां नमस्या नमस्करणं शिवदा मोक्षदायिनी मोद दायकी स्यात् । पुनः शुनगुरोश्वरणवरिवस्या चरणयोः सेवा तदा शिवदा स्यात् । पुनरत्यंतश्रमपदं ईदृशी तपस्या तपस्तदैव शिवदा स्यात् । पुनः गुणवतां ज्ञानादिगुणयुक्तानां उपास्या सेवापि तदैव शिवदा स्यात् । पुनर रएये वने निषद्या स्थितिस्तदैव शिवदा स्यात् । पुनः करणदमविद्या इंडि यदमन विधिरपि तदैव शिवदः स्यात् । यदि अंतर्मध्ये वैराग्यं नवति । कथंनूतो विरागः? क्रूरागःपणनिपुणः क्रूरं घोरं आगोऽपराधस्तस्य पणे रूपणकरणे निपुणश्चतुरः॥ १ ॥
नापाकाव्यः-कवित्त मात्रा० ॥ कीनी तिने सु देवकी पूजा, तिन गुरु चरन कमल मन लायो । सो वनवास वस्यो निसिवासर, तिन गुनवंत पुरुष गुन गायो ॥ तिन तप लियो कियो इंडिय दम, सो पूरन विद्या पढि आयो ॥ सब अपराध गए ताकों तजि, जिन वैराग रूप धन पायो ॥१॥
- वली विरक्तगुणो कहे . . शार्दूलविक्रीडितं वृत्तम् ॥ नोगान् कृष्णनुजंगनोग विषमान् राज्यं रजःसन्निनम्, 'बंधून् बंधनिबंधनानि विप यग्रामं विषान्नोपमम् ॥ नतिं तिसहोदरांतृणमिव स्त्रैणं विदित्वा त्यज, न्स्तेष्वासक्तिमनाविलोविलनते मुक्तिं विरक्तः पुमान् ॥ ए॥इति वैराग्यप्रक्रमः ॥.२१ ॥
अर्थः-(विरक्तः के०) वैराग्ययुक्त एवो (पुमान् के०) पुरुष, (मुक्तिं के०) मुक्तिने (विलनते के०) प्राप्त थाय . गुं करीने प्राप्त थाय ? तो के (नोगान के) शब्दादिक नोगोने (कृष्णनुजंगमोगविषमान के०) कृष्ण सर्पना देह समान विषम एवाने (विदित्वा के०) जाणीने तथा (राज्यं के०) आधिपत्यने राज्यने ( रजःसंनिनं के०) धूलिसमान जाणीने तथा (बंधून के० ) स्वजनने (बंधनिबंधनानि के०) बंधनना कारणरूप जाणीने