________________
२५० - जैनकथा रत्नकोष नाग पदेजो. (धिनोति के) वधारेने. तथा (झानं के०) श्रुतादिकज्ञानने (उन्नति के०) उन्नतिप्रत्ये (नयति के०) पमांडे . तथा (प्रशमं के०) उपशमने (पुष्णाति के०) पोषण करे . तथा (तपःके) मास पद पणादिक जे तपतेने (प्रबल यति के०) बलवान् करे ले. एंटले पारणादि योगथको नृत्साह करे . तथा (आगमं के० ) सिक्षांत पतनादिकने ( नन्नासयति के० ) प्रबल करे डे. तथा ( पुण्यं के०) पुण्यने (कंदलयति के) उत्पन्न करे डे. (अघं के०) पापने (दलयति के०) खंमन करे जे: तथा ( स्वर्ग के०) स्वर्गने ( ददाति के०) आपे . तथा (क्रमात् के०) अनुक्रमथकी (निर्वाणश्रियं के०) मो दरूप लक्ष्मीने (बातनोति के०) विस्तारे एटले आपे ले. अर्थात् सुपा त्रमा आपेलुं धन, पूर्वोक्त सर्व वस्तुने आपे ॥ ७ ॥
टीकाः-दानोपदेशमाह ॥ चारित्रमिति ॥ पवित्रं न्यायोपार्जितं धनं वित्तं पात्रे सुपात्रे निहितं दत्तं सत् चारित्रं संयमं चिनुते वक्ष्यति । वि नयं विनयगुणं धिनोति प्रीणयति । पुननिं श्रुतादि उन्नतिं नयति प्राप यति। पुनः प्रशमं उपशमं मुष्णाति पोषयति । पुनस्तपोमासपणादि प्रबल यति पारणादियोगाउत्साहयति । पुनरागमं सिद्धांतपठनादि नवासयति प्रब लं करोति । पुनः पुण्यमेव सत्कर्मवनं कंदलयति कंदलायुक्तं करोति । पुनः अर्घ पापं दलयति खमयति । पुनःस्वर्ग ददाति । क्रमादनुक्रमेण निर्वाणश्रियं मोद लदमी आतनोति दत्ते इत्यर्थः। सुपात्रे दत्तं धनंएतानि वस्तूनि करोति॥७॥
नाकाव्यः-कवित्त मात्रात्मक बंद ॥ चरन अखंम झान अति उज्ज्व ल, विनयविवेक प्रसम अमलान ॥ अनथ सुनान सुकत गुनसंशय, उच्च श्रमर पद बंध विधान ॥ अगम गम्य रम्य तपकी रुचि, नत मुगति पंथ सोपान ॥ ए गुन प्रगट होहि तिनके घट, जे नर देंहिं सुपत्तहिं दान ॥७॥
दाख्यिं न तमीहते न नजते दौर्नाग्यमालंबते, नाऽकीर्तिर्न परानवोऽनिलषते न व्याधिरास्कंदति ॥ दैन्यं नाश्यिते उनोति न दरः क्विनंति नैवापदः,
पात्रे योवितरत्यनर्थदलनं दानं निदानं श्रियाम्॥७॥ अर्थः-( यः के०) जे पुरुष, (पात्रे के० ) पात्र जनने विषे ( दानं के० ) दानने ( वितरति के० ) थापे . (तं के० ) ते पुरुषने ( दारिद्र्यं