________________
सिंदूरप्रकरः
नए टीका:- पुनरदत्तदोषमाह ॥ परजनेति ॥ नियतं निश्चित हितकांक्षि पां हितवांबितां नृणां पुरुषाणां स्तेयं चौर्य अनुपादेयं अग्राह्यं नव ति अदत्तं अग्रहणायं स्यात् । किंत अदत्तं ? परे च ते जनाश्च तेषां मनांसि चित्तानि तेषां पीडर बांधा तस्याः क्रीडावनं रमणायोद्यानं । पुनः वधनावनाजवनं वधूस्य हिंसायाः नावना चिंतनं तस्याः गृहं । पुनः अवनिव्यापिव्यापन्नताघनमंमलं अवन्या व्यापिनी प्रसरणशीला या व्यापत बापत सैव सता वनी तस्वाः घनमंमल मेघपटलं । पुनः कुमति गमने मार्गो अध्वा । पुनः• स्वर्गापवर्गपुरार्गलं स्वर्गापवर्गावेव देवलो कमोदावेव पुरं नगरं तत्र अर्गला परिघः॥ईदृशं स्तेयं हितकांदिणां नृणां थयाह्यं स्यात् ॥३६॥ सिंदूरप्रकराख्यस्य, टीकायां हर्षकीर्तिनिः ॥ सूरिनि विहितायां तु, संपूर्णः स्तेयप्रक्रमः ॥ ७ ॥ इति सप्तम स्तेयप्रक्रमः॥ ७ ॥
नाषाकाव्यः-कवित्त मात्रात्मक ॥ जो परजैन संताप केलिवन, जो वध बंध कुबुद्धि निवास ॥ जो जग विपलि वेलि घनमंमल, जो उरगति मारग परगास ॥ जो सुरलोक बार दिढ अर्गल, जो अपहरन मुगति सुखवास॥ जो अदत्त धन तजत साधु जन, निज हित हैत बनारसि दास ॥३६॥ ___ कथाः- एज नरतदेवमांहे वाणारसी नगरीयें माहाविरख्यात पराक्रम नो धणी जितशत्रु रांजा राज्य जोगवे में, तिहां एकं धनदत्तनामें व्यवहा री अत्यंत धनवंत रहे बे. तेनी धनश्री नामें स्त्री , तेनो पुत्र नागदत्त करी ने , ते गुणरूप रत्ननो नंमार बे, तेना हृदयरूप सरोवरमांहे राजहंसनीपे में दया रमे : हवे ते नगरमां बीजो को प्रिय मित्र एवे नामें व्यवहा रीयो वसे , ते सौनाग्यसुंदर चातुर्यकलासागर , तेने नागवसु एवे नामें पुत्री.जे. एकदा नागदत्त देवंगृहमांहे देव वांदतो हतो, तेने नागवसु कन्यायें दीठो, तेवारें विचायुं जे पुरंदर समान ए पुरुष कोण हशे ? एवा कंदप्पावतार नर्त्तार विना स्त्री, यौवन बकरीना गलाना स्तननी पेठे निः फल जाणवू, माटें महारे तोला नवें एहज नार करवो, नही कां चारित्र ले, पण बीजो नार न करवो! एम चिंतवी नागवसु कन्या पोताने घेर थावी पण को स्थानकें रति पामे नही, जोजन निश मूकीने रात्रि दि वस नागदत्तनुज ध्यान कस्या करे. एवी पुत्रीनी अवस्था जोश्ने तेना मा ता पितायें बलात्कारथी वारंवार पूज्युं, तेवारें तेनी सऊन सखीयें कह्यु
१२