________________
जैनग्रन्थ-प्रशस्तिसंग्रह
हय दुरिय रिणं, तइलोयहणं ।
माहवचंद पासि सुपसिद्धउ भव-भय-हरण', णिज्जिय करणं ।
जो खम-दम-जम-णियम-समिद्धत । सुहफलकुरुहं, वैदिवि अरुहं ।
तासु सीसु तव-तेय-दिवायरु पुणु सत्यमई, कलहंसगई।
वय-तव-णियम-सील-ग्यवायरु । वरवर पया, मणि धरिवि सया।
तक-लहरि-झकोलिय परमउ पय-पाणसुहा, तोसिय विबुहा ।
वर-वायरण-पवर-पसरिय-पउ सव्वंगिणिया, बहुभंगिणिया।
जासु भुवण दूरंतर वकिवि पुवाहरणा, सुविसुद्धमणा ।
ठिउ पच्छएणु मयणु प्रासंकिवि सुय-वर-वयणी, एय-गुण-णयणी ॥
अभयचंदु णामेण महारउ कइयणजणणी, तं दुह-हणणी ।
सो विहरंतु पत्तु बुह-सारउ । मेहाजणणी, सुह-सुय-करणी ।
सस्सिर-णंदण-वण-संच्छण्णउ घर-पुर-पवरे, गामे गयरे।
मठ-विहार-जिणभवण रवएणउ ।
वम्हण वाडउ गामें पहणु विउ विउससहे सुह-झाणवहे।
अरि-णरणाह-सेण-दल वहणु । सरसह सु-सरा, महु होउ वरा।
जो भुजह परिण खय कालहो इम वज्जरह, फुडु सिद्धकई।
रण-धोरिय हो सुअहो बल्लालहो। हय-चोर भए, णिसि भवियगए ।
जासु भिच्चु दुजणु-मण-सल्लणु पहरिट्टिए, चित्त'तु-हिए॥
खत्तिउ गुहिल उत्तु जहिं भुल्लणु । घत्ता : -
तहिं संपत्त मुणीसरु जावहिं जासुत्तड प्रत्थइ तातहिं पेच्छह णारिएक्क मणहारिणिया ।
भम्वुलोउ प्राणंदिड तावहिं । सियवस्थाणियस्थिय कंजय हस्थि य अक्खमुत्तसुयधारिणिया ।। बत्ता
णियगुण अपसंसिवि मुणिहि मंसिवि जो लोएहिं प्रदुर्गछियड साचवेह सिविणं तितक्खणे, काहंसिद्ध चिंतयहि णियमणे।
'' गय-विषय-समिळू पुणु कइ सिद्ध सो जहवरु पाउंछिय॥३॥ तं सुणेवि कह सिद्ध जंपए, महमज्झणिरु हियउ कंपए। कन्वुबुद्धिचित्त'तु लज्जिओ, तक्क-छंद-लक्खण-विवज्जियो।
पुण पंपाइय-देवण-णंदणु,
भवियण-जणमण-गयणाणंदणु । ण वि समासु ण विहत्ति कारो, संधि-सुत्त गंथहं प्रसारमो
बुहयण-जणपय-पंकय छप्पड, कन्यु कोहण कयावि दियो, मह णिघंटु केवि णु सिहयो।
भणइ सिद्ध, पणमिउ परमप्पउ। तेण बहणि चितंतु अत्यमि,
विउल गिरिहि जिह हय भवकंदहो, खुजहो वि ताल हलु वंछमि ।
समवसरणु सिरिवीरजिणिंदहो। अंधहो वि गवण पिच्छिरो,
गर-वर-खयरामर समवाए, गेय मुणणि बहिरो वि इच्छिरो ।
गणहरु पुच्छिउ सेणियराए । तं सुणेवि जाजय महासुई,
मयरद्धयहो विणिज्जिय मारहो, णिसुणि सिद्ध जंपा सरासई।
कहहि चरिउ पज्जुएणकुमारहो, पत्ता
तं णिसुणेवि भणइ गणेसरु, पालसु संक्किल्लहि हियउ ममेल्लहि मज्वयणु इयदितु करहि
णिसुण सेणिय मगह-परेसह। हउँ मुणिवरवंसें कहमि विसेसें, कन्तु किंपि तं तुहुं करहिं ॥३ ४ ता मलधारि देउ मुषि-गमु
इस पडणकहाए पडिय-धम्मस्थ-काम-मोक्खाए कह. थं पच्चक्ख धम्मु उक्समु दमु ।
सिद्ध-विरड्याए पढमो संधी परिसमतो ॥