________________
श्री श्रीचंद्रसूरिए प्राकृतभाषामां रचेला 'मुनिसुव्रतजिनेन्द्रचरित्र ना अंते ग्रंथकारनी प्रशस्तिमा जैनाचार्यंना त्यांग, तपश्चर्या वगेरेनी अनुमोदनीय बाबतो उपरांत शाकंभरीनृप पृथ्वीराज, गुजरेश्वर श्री जयसिंहदेव जेवा राजाओ अने अनेक गृहस्थोना ज्ञातव्य प्रसंगो छे: आ तो उदाहरणरूप लख्युं छे, बाकी आ अने आवी ग्रंथकारनी तथा ग्रंथ लखावनारनी प्रशस्तिवाळा पाटण, जेसलमेर, खंभात आदिना भंडारोना ताडपत्रीय ग्रंथो अने विविध स्थानोना अनेक ज्ञानभंडारोमां सुरक्षित कागळ उपर लखायेला अनेक प्राचीन ग्रंथो छे.'सूचित प्रशस्तिओ उपर कोई अभ्यासी विद्वान प्रयत्न करे तो अनेक रीते उपयोगी एक महाग्रंथ लखी शकाय. - उपर सुधीना. लखाणनो भाग कंपोझ थयो ते दरमियानमां हुं पूज्यपाद मुनिभगवंत श्री जंबूविजयजी महाराजजीने ता. ८-३-९२ना रोज पंचासर गाममां रूबरू मळ्यो त्यारे तेओश्रीए आज्ञा करी के, पाटणना भंडारोनी व्यवस्था अने सचिन कार्य थयु ते संबंधमां लखवू जरूरी छे. आथी आ संबंधमां ट्रंकमां माहिती जणावू छं. अहींथी शरू थता लखाणमां ज्यां 'पू. गुरुजी' लख्यु होय त्यां पूज्यपाद मुनिभगवंत श्री चतुरविजयजी महाराज समजवा अने ज्यां "पू. महाराजजी' लख्य होय त्यां पूज्यपाद मुनिभगवंत श्री पुण्यविजयजी महाराज समजवा... ... .
. - पूज्यपाद गुरुजी अने पूज्यपाद महाराजजी आ गुरु-शिष्य रूप मुनियुगल द्वारा पाटणना ज्ञान भंडारोने सुरक्षित करवानुं तथा तेमा रहेली हजारो हस्तलिखित प्रतिओनी सूचि करवानुं कार्य चालतुं हतु ते अरसामा हुं मारी कक्षाए संस्कृत अने धार्मिक अभ्यास करीने १८ वर्षनी वये आ गुरु-शिष्ययुगलनी छत्रछायामां काम करवा अने शिखवा जोडायेलो. ते दिवसोमा "नियुक्ति-भाष्य-टीका सहित बृहत्कल्पसूत्र" नामना महाकाय जैनागम ग्रथनुं तथा "वसुदेवहिंडी" ग्रंथy श्रमसाध्य संशोधन-संपादनकार्य अहीं जणावेल पू. मुनियुगल.द्वारा चालतुं हतुं, आ कार्यमा पू. गुरुजीनी सूचना मुजब कोपी-करवी तथा पाठभेद लेवानुं काम हुं करतो हतो. आ बे-ग्रंथोना मुद्रणकार्य संबंधित अने पोतानी आवश्यकक्रियादि संबधित समय सिवायना समयमा मुख्यत्वे पू गुरुजी संघवी पाडाना भंडारने व्यवस्थित करवानुं कार्य करता हता. आ समग्र ज्ञानभंडार ताडपत्रीय प्रतिओना ज संग्रहरूप छे. प्रत्येक प्रतिनी सूचिना कामनी साथे प्रतिनां पानां गणवामां आवतां. तेमज प्रतिना उपर-नीचे तेना मापनी ज लाकडानी पाटीओ बनावंवा माटे तेनुं माप पण पू. गुरुजी पोते ज नोधता अने सुथारने पासे ज राखीने ते ते ग्रंथनी प्रमाणसरनी पाटीओ करावीने प्रतिना समग्र पानांमां दोरी पोरवी पाटीओ साथे मजबूत बंधावता हता, अने ते बांधेली प्रतिने कपडाना बंधनथी बांधी ते समाय अवा लाकडाना डबामां मूकता-मूकावता. अहीं जणावेल लाकडानी पाटी उपर ते ते ग्रंथनुं नाम व., तेमना कायमी लिपिकळाकुशळ लहिया श्री गोरधनदास लक्ष्मीशंकर त्रिवेदी पासे लखावता हता. आ लहिया ज्ञान भंडारमा चालता बीजां कार्योमां पण पू. गुरूजीनी सूचना मुजब सहकार आपता हता. पू. महाराजजी पण-ज्यारे ज्यारे समय मळे त्यारे पू गुरुजी पासे आवता अने अनुकूळता प्रमाणे बेसीने प. गुरुजीना प्रत्येक कार्यमां पूरक थतां. आ रीते संघवी पाडाना ज्ञानभंडारनुं काम लांबा समये पूर्ण थयु
उपरनुं कार्य थया पछी अल्प समयमांपू 'गुरुजी, पू महाराजजी तथा एमना अनुक्रमे गुरु तथा प्रगुरु प्रवर्तकजी भगवंत श्री कान्तिविजयजी महाराजे साथे बेसीने विचायु के, पाटणमा जुदा जुदा स्थानोमा रहेला ज्ञानभंडारोने शक्य प्रयत्नथी एकत्रित करीने पाटणना समग्र श्री संघना अधिकार नीचे एक ज सुरक्षित स्थानमा राखवा माटे एक सुंदर ज्ञानमंदिर थाय तो एक महत्त्व- उपयोगी कार्य थाय. आम विचारीने त्रणे य पू. मुनिवरोए, समजदार अने संपन्न गृहस्थोने प्रेरणा आपवानुं शरू कयु. आ समयमा ज योगानुयोग पूज्यपाद आचार्यभगवंत श्री विजयवल्लभसूरीश्वरजीन पाटणमा आगमन थयुं एक दिवस प्रसंगोपात्त पू.पा. प्रवर्तकजी महाराजे पू.पा. आचार्यश्रीजीने पाटणमां ज्ञानमंदिर बनाववानी भावना जणावी अने पू.पा. आचार्यश्रीजी, पूपा. प्रवर्तकजी अने पू. गुरुजी तथा पू. महाराजजी द्वारा पाटणना जुदा जुदा महोल्लाओमां व्याख्यानो आप्यां, अने नाना-मोटा दाननी रकमो पण एकत्रित थई. आ व्याख्यान सभाओमां कोइक वारे भावनाशील बहनोए तेज समये पोताना अंग उपरनां आभूषणो पण आप्यानुं मने स्मरण छे. वधारे दाननी अपेक्षावाळं मोटं काम हतुंज. असमयमांज शेठ श्री मोहनलाल मोतीचंदना सुपुत्र श्री हेमचंदभाईए तेमना पू. पिताश्रीजी साथे परामर्श करीने ज्ञानमंदिरना मकाननो समग्र खर्च स्वीकारी लीधो. फलतः प्रायः एक-बे वर्षमा ज "श्री हेमचन्द्राचार्य जैन ज्ञानमंदिर"
15