________________
अ. पा. १ सू. १] अणुभाग्यम् ।
१६८ नागमनयार्बहुविशेषश्रवणात् । तद्य इत्थं विदुर्ये चेमेरण्ये श्रद्धातप इत्युपासते तेर्चिषमभिसंभवन्ति (छा० ५।३।१०) इति तज्ज्ञानवतोपि यत्रार्चि:प्राप्निस्तत्र । तथा दवहुतानां कथं सा. न स्यात् ।
ज्ञानार्थमव च तथोत्पत्तः । पुनरावृत्तिः परं तुल्या । निष्काम एव ५ बममार्गः । योगी प्राप्य निवर्तते ( भ. ८।२५) इति स्मरणात् । भोगा
थमव धूमादिलोका: । निष्पत्तिस्तु पञ्चाग्नावेव । अन्ने प्रविष्टानामन्येषामपि रताद्वारा योनित उत्पत्तिरिति कपूयचरणवर्णनम् ।
एवं त्रयीधर्ममनुप्रपन्ना गतागतं कामकामा लभन्ते ( भ. गी० ९।१२) इति कामनायां भिन्न ब प्रकारः । पृथगुपदेशात् । तस्माद्योग्यशरीरनि१० पत्तये स्वयमेव गच्छति भूतसहितः । श्रद्धाहामानन्तरं सोमभावे वा
संबन्ध इति संशयः। भिन्नपक्षे योनौ वेति । तत्र श्रौतेर्थे श्रीतन्यायेनैव निर्णयस्योचितत्वादाहुतावपां गौणत्वापत्तेः । संस्कृतभृतानामपामुपस्थापकत्वाभावाच्छरीरवियोगे देवानां च तावद्विलम्बे कारणाभावाच्च श्रद्धारूपा
आप एव हूयन्ते । अतो न तैः परिष्वक्तो गच्छतीत्येवं प्राप्ने । १५ उच्यते । तदन्तरप्रतिपत्ता रहति संपरिष्वक्तः प्रश्ननिरूपणाभ्याम् ।
तस्य जीवस्य यज्ञादिकर्तुरन्तरप्रतिपत्ती अन्तरे मध्ये मुख्यप्रातिपत्तेमोक्षलक्षणाया अगि योग्यशरीरनिष्पत्त्यर्थम् । न हि वस्तुतो यज्ञानामिदं फलं भवति । अतो मुख्ये विलम्बात्प्रतिपत्तिरषा तस्य मुख्यफलस्य वान्तरे
या प्रतिपत्तिस्तदर्थं वा तत्कारणभूतैः संपरिष्वक्त एव रंहति मरणानन्त२० रमेव कर्मसमानेः । सम्यग्भूतानि तदेव संस्कृतानि प्रतिदिनसंस्कारार्थं च
नैकट्यमपेक्षन्ते । अत: सम्यगेव च परिष्वक्तः । पूर्वं शरीरेण व्यवधानाच्छरीरदाहे वा तद्गतानि भूतसूक्ष्माणि सम्यक् तमेवासक्तानि । तं विद्याकर्मणी समन्वारभेत पूर्वप्रज्ञा च (बृ. ४।४।२ ) इति । जीवपक्षे
ज्ञानकर्मणी। कर्मणो हि स्वरूपभूता आपः । तत्र हेतुः प्रश्ननिरूपणाभ्याम्। २५ वेत्थ यथा पञ्चम्यामाहुतावापः पुरुरुषवचसो भवन्ति ( छां० ५।३।३ )
4-A and Com च after ज्ञानार्थमेव ।