________________
यतेरेकादशाहे पार्वणश्राद्धप्रयोगः |
११७
रुद्र० प्रपितामह आदित्य० ( शि० अन्तरात्मन् ० परमात्मन् ) । एवं पिण्डान् दत्त्वा 'लेपभागिनामयं भागोऽस्तु' इति बलिं दद्यात् । तत: सव्येनाचम्य अपसव्यं कृत्वा (शि० स० ) पिण्डसम्मुखो भूत्वा “ॐ अत्र पितरो मादयध्वं यथाभागमावृषायध्वम्" इति जपित्वा पुष्पाणि संगृह्य अप्रदक्षिणमावृत्योदङ्मुखो भूत्वा श्वासं नियम्य तदवसाने प्रदक्षिमावृत्य दक्षिणाभिमुखो भूत्वा -
"ॐ अमीमदन्त पितरो यथा भागमावृषायिषत" इति जपित्वा पुष्पाणि पिण्डोपरि क्षिपेत् । ततो जलमोटकं ( जल कुशं ) गृहीत्वा अह अमुकगोत्र ब्रह्मीभूतास्मत्पितः अमुकशर्मन् वसुस्वरूप (आत्मन् ) fues प्रत्यवनेनिव । अस्मपितामह० रुद्र० । अस्मत्प्रपितामह० दित्य० ( अन्तरात्मन् ० परमात्मन् ० ) । इति पिण्डे प्रत्यवनेजनं कृत्वा arai विस्रंस्य
-
“ॐ नमो वः पितरो रसाय ॐ नमो वः पितरः शोषाय ॐ नमो वः पितरो जीवाय ॐ नमो वः पितरः स्वधायें ॐ नमो वः पितरो घोराय ॐ नमो वः पितरो मन्यवे " इति अक्षतग्रहणपूर्वकं पणनमस्काराञ्जलीन् कृत्वा “ॐ एतद्वः पितरो वासः" इति त्रिगुणितं सूत्रं प्रतिपिडं दत्त्वा कर्मपात्रस्थजलेन
-
ॐ ऊर्जं वहन्तीरमृतं घृतं पयः कीलालं परिस्स्रुतम् । स्वधा स्थ वर्षयत मे पितृन् ॥ इति पिण्डानामूर्जकरणं कृत्वा सव्येन “ देवताभ्य” इति त्रिर्जपित्वा 'भो ब्राह्मणा युष्मदनुज्ञया पिण्डार्चनमहं करिष्ये' इति पृष्ट्वा ॐ कुरुष्वेत्यनुज्ञातोऽपसव्येन ( शि० स० ) " पितृभ्यः स्वधा " ० इति मन्त्रेण पिण्डान् गन्धपुष्पादिभिः सम्पूज्य जलमोटकं ( जलकुशं ) गृहीत्वा अह अमुकगोत्रा : ब्रह्मीभूतास्मत्पितृपितामहप्रपितामहाः अमुक ० वसुरु० ( आत्मान्तरात्मपरमात्मान: ) पिण्डार्चनविधौ इमानि गन्धाक्षतपुष्पधूपदीपनैवेद्यताम्बूलतुलसीदलवासोऽलङ्करणादीनि मद्दत्तानि वः स्त्रधा ( स्वाहा ) । पिण्डार्चनविधौ सर्वं परिपूर्णमस्तु । अस्तु परिपूर्णम् इति प्र० । ततः सव्येनाचम्य पिण्डमूले 'सुप्रक्षितमस्तु' इति प्रोदय ब्राह्मणयोहते क्रमेण 'शिवा आपः सन्तु ' -
