________________
तेरेकादशाहे पार्वणश्राद्धप्रयोगः |
११३
सुहवा भवन्तु ॥ इति पठित्वा अहामुकं गोत्रब्रह्मीभूत पित्रादित्रयश्राद्धसम्बन्धिनः पुरूरवार्द्रवसंज्ञका ( आत्मादिश्राद्धसम्बन्धिनः साधुरुरुसंज्ञकाः ) विश्वेदेवा एष हस्तार्थो वोऽस्तु इत्यर्थं दत्त्वा ब्राह्मणहस्तस्थं पवित्रमपात्रे संस्थाप्य पित्रादिब्राह्मणकरे पित्रर्घपात्रस्थं पवित्रं दत्वा अपसव्येन अर्घपात्रमादाय "यादिव्या" इति पठित्वा अमुकगोत्र ब्रह्मीभूतास्मत्पितः अमुकशर्मन् वसुस्वरूप ( शि० स० आत्मन् ) एष हस्तास्तेऽस्तु इत्यर्घ्यं दत्त्वा पवित्रमर्घपात्रे संस्थाप्य पितामहप्रपितामह्योरपि ( अन्तरात्मपरमात्मनोरपि ) एवमेव पवित्रदानादिकं विधाय सर्वान् संत्रवान् पित्रर्घपात्रे समवनीय सव्येन मूर्म्यभिषेकं कुर्यात् -
अर्धोदकं श्रियं दद्यात्पुत्रपौत्रादिवर्धनम् । यस्मात्तस्माच्छिवं मे स्यादिह लोके परत्र च ॥
मम कुले दीर्घमायुरस्तु शान्तिरस्तु तुष्टिरस्तु पुष्टिरस्तु वृद्धिरस्तु यच्छ्रेयस्तदस्तु —
यत्पापं रोगः शोको दुःखं दारिद्रयं तद् दूरे प्रतिहतमस्तु इति बहिः | अमृताभिषेकोऽस्तु इति शिरसि । अपसव्येन पितृब्राह्मणवामभागे हस्तमात्रे “ ॐ शुन्धन्तां लोका: पितृषदनाः" इति भूमिं जलेनाभ्युदय "ॐ पितृषदनमसि" इति तत्र कुशस्तम्बं निधाय तत्र “ॐ पितृभ्यः स्थानमसि " इति तत्पात्रं न्युब्जं कृत्वा तदुपरि स्वधावाचनीयांस्त्रीन् दक्षिणाप्रान् कुशानास्तीर्य आचाराद्गन्धादिभिः पात्रं पूजयेत् ।
·
ततः सव्येन विश्वेषां देवानां " नमोऽस्त्वनन्ताये "ति गन्धपुष्पधूपदीपवस्त्रादिभिः पूजनं कुर्यात् । हस्ते कुशादिकमादाय अह अमुकगोत्रब्रह्मीभूतास्मत्पित्रादिश्राद्धसम्बन्धिनः पुरूरवाद्रवसंज्ञका ( आत्मादिश्राद्धसंबन्धिनः साधुरुरुसंज्ञकाः ) विश्वेदेवा विप्रार्चनविधाविमानि गन्धाक्षतपुष्पधूपदीपतुलसीदलवासोऽलङ्करणादीनि महत्तानि यथाविभागं वः स्वाहा | अपसव्येन पितृब्राह्मणं “पितृभ्यः स्वधायिभ्यः" इति मन्त्रेण (शि०स० आत्मादिब्राह्मणं ) गन्धादिभिः सम्पूज्य हस्ते जलमोटकं ( जलकुंशं ) गृहीत्वा अहामुकगोत्रा : ब्रह्मीभूतास्मत्पितृपितामहप्रपितामहाः अमुकशर्माण: वसुरुद्रादित्यस्वरूपाः (आत्मान्तरात्म परमात्मानः ) विप्रार्चन ० वः स्वधा ।