________________
३०२]
[तत्वोधिनीविकृतिविभूषितम् । " दत्वं पञ्जवविजुयं, विजुत्ता य पजपा णत्थि । उपाय-विइ-मंगा, हंदि ! दवियलखणं एवं ॥ एए पुण संगहओ, पाडिकमलखणं दुवेई पि । तम्हा मिच्छट्टिी, पत्तेयं दो वि मूलणया ।। ण य तइओ अत्यि णओ, ण य सम्म ण तेसु पडिपुण अण दुवे एगता, विभजमाणा अणेगतो ॥ जह एए तह अण्णे, पत्तअंदुणया णया सके। हंदि हु मूलणयाणं, पणवणे वावडा ते वि ।। सवणयसमूहम्मि वि, पत्थि णओ उभयवाय पणओ। मूलनयाण (ण उ) आणं, पत्तय विसेसिय विति ॥"
[सम्मतितर्कप्रथमकाण्डे १२, १३, १४, १५, १६] · नन्वेवं सर्वेऽपि नयवादा मिथ्याः, स्वपक्षेणैव प्रतिहतत्वात् , कतयोपदर्शयति- यद्वादीति। “दव्यं० " इति- “द्रव्यं पर्यायवियुतं દ્રવ્યવિયુધ પર્વવા ન દેતા તત્પસ્થિતિમાં હન્ત ! દ્રાलक्षणमेतत् ॥१॥ ५ते पुनः सहत: प्रत्येकमलक्षणं योरवि तसानिमथ्यादृष्टी प्रत्येक बाववि मूलगयौ ॥२॥ न च तृतीयोऽरिता नयो न च सम्यक् न तयोः प्रतिपूर्णम् । येन द्वाकान्तो विभज्यमानापनकान्तौ ॥ ३॥ यथा एतौ तथा अन्ये प्रत्येकं दुर्नया नयाः सर्वे। हन्त ! हुमूलनययोः शापने व्यापृतातऽपि ॥४॥ सर्वनयसमूहेऽवि नास्ति नय उभयवादप्रापकः। मूलनययोः तु आज्ञा प्रत्येक विशेपिता हुवन्ति ॥५॥ इति संस्हतम् ॥ । सर्वेषां नयानांप्रत्येक मिथ्यात्वे तत्समूहस्यापि मिथ्यात्वमिति शङ्कते- नन्वेवमिति । 'सर्वेऽपि नयवादाः' इति पक्षनिर्देशः, 'मिथ्या'
