________________
श्राराधनापताका- प्रशस्ति
तन्मूत्रार्थ - विवेचने कतिपयैरेवाक्षरैर्मादृशामुक्तानुक्तदुरुक्तचिन्तनपरा टीकेति कः सभवः || ३६॥ तत्पूर्वापरशोधनेन शनकैर्यन्मादृशा टीकन सा टीकेत्यनुगृह्यता बुधजनैरेषा हि नः पद्धतिः । यत्किचिच्च दुरुक्तमत्ररचितं छाद्मस्थ्य-दोषोदयात् तत्सर्वं परिशोध्यमागम धनैर्ब्राह्य ं च यन्निस्तुषं ॥ ३७ ॥ श्रीवीर प्रभुभाषितार्थघटना निर्लोडितान्यगमन्यायाच्छाजिनसे न-सन्मुनिवरैरादर्शितार्थस्थितिः । टीका श्राजयचिह्नतोरुधवला सूत्रार्थद्योतिनी स्थेवादारविचन्द्रमुज्यनतम श्रीपालसंपादिता ||३८|| सर्वज्ञ प्रतिपादितार्थगणभृत्सूत्रान टीका मिमा येऽभ्यम्यंति बहुश्रुताः श्रुतगुरु संपूज्य वीरप्रभुं । ते नित्योज्वलपद्मसेनपरमा: श्रीदेवसेनाचिताः भासन्ते रविचन्द्रमा मिसुतपाः श्रीपाल मत्कीर्तय || ३६ || इति श्रीजयधवलप्रशस्तिः
१८७
[ नोट -- धवला और जयधवला टीकाओंकी ये दोनों प्रशस्तिया तात्यानेमिनाथजी पागल वार्सीने मूडब्रिद्रीम गुरुवस्ति-स्थित श्रीसिद्धान्तशास्त्रोंपरसे ता० ३० अगस्त सन् १६१२ को दिनके १०|| बजेसे १२|| बजे तक समय के भीतर उतारकर जैनसिद्धान्तभवन श्राराको भेजी थीं । उसी प्रशस्ति-प्रतिपरसे अक्तूबर सन् १६२० में, इन्हें उद्धृत किया गया था । बादको सिद्धान्त शास्त्रीके इधर आजानेपर महारनपुर तथा श्राराको ग्रन्थप्रतियों और मुद्रित प्रतिकी प्रस्तावना परसे इनका सशोधन किया गया है । ] १२५. श्राराधना-पताका ( वीरभद्राचार्य ) आदिभाग :
निय - सुचरियगुण - माहम्पदिप्प-सुरराय-रिद्धि- वित्थारो । जयह सुरराय पूइय-गुण- माइपो महाबीरो ॥१॥ा