________________
লালনলয়, সন্তু না লজ্জন মহিষ্মতা মন্দ ন ক্লান্তিহীখিনি মুলান স্মা, ‘নন্সি তি, আনারকলিবিনি, মানুষ বিলীন আমিাক্ষলান নি মাখ। আধখানালাথিয়ানিমাই যায় । সন্তু লাল লালাম রূহ্মাৰ-জাবিন্তু নাৰ মনস্থা: ৰূর্য গ্লাবিয়াম, ‘ল ইমি, মস্কিমি, 'मातोयेति, इत्थच नगकारादयं शब्दस्तार इत्यच पञ्चम्यर्थ: तादयों, নয় মাধ্যামনিৰহ্মনাঙ্গানিসমন্ধি মাঅথম মলিন, নন সন্ধাৰাষায়দ্ধান্ধানিঅনাবস্ক্রানিমাম স আন্ধাৰহ্মাঙ্গালী। ল ত্ব
জাবিনীম নালোজি স্বামগ্ৰিহ্মন ৰামামাখিলকম এক্স লি বাম। নখ অমি নাইয়া কবি অর্থ মন্ত্রাণাৰীঃখমিনি সীমাবন্দি মায়ূমীকষ্মানি ইয়া সামান্থাসনিমন্ধনানঞ্জল লহ্মাৰাৰখিলান্ধ ম মাহৰী মন্ত্র হয়েবি সম্বলিবা শা, অই দ্বি নায়াক্কাট মাল সবাই'पया मन्दत्वमित्ययुपगमान, श्रतएव कुवलयमहलादुल्लष्टं विश्वमहत्व হয়ঞ্জাবি বা নাগিন স্বনি বিবস্বাবুঃ জুনঅনিয়ত্বি সীমাবল: অলিঃ দায়ী লিলাখিললিথনাথ বিমাৱষ্ট জল इत्यपि प्रयोगो न यादकमालापेक्षया उत्कर्षस्वापरमावापेकআধখান কিন্তু স্থানালিলনগুনিন্মােৰি
