________________
तत्वपिनामयो
ग्याधात् प्रकरणादेर्वा । अत एव शाब्दबोधे नानिबसहेतुकावं तश्चेतरपदार्थसंसर्गज्ञानं वाक्वार्थ इनमेवेति सामान्याकारेण तत्परत्वग्रहः( हेतुन तु विशिष्य, तच स्वपरंपदार्थयोः संसर्गानुभवजननं विना अनुप
'अत एव' एतादृशतात्पर्यस्य शाब्दधीप्रयोजकत्वादेव, 'अनियतहेतुकत्वमिति अननुगतहेतुकवमित्यर्थः, प्रकरणादेः प्रयोजकले चाननुगतहेतुकवापत्तिरिति भावः । ननु प्रकृतशाब्दपरत्वरूपतात्य
অন্থীৰ আমীলাদ রূথনাথনীনিঘৰৰণী: সাথীहेरित्यत श्राक्ष, 'तचेनि, 'दतरपदार्थति प्रकृतसंमोणेतरपदार्थविशेष्यक-खार्थप्रकारकज्ञानमित्यर्थः, 'वाक्याज्ञानमेत' प्रकृतशाब्दजानभेद, 'सामान्याकारणेहिं घट पदमपटमाधेयत्वसंसर्गक-कर्मवविप्रोव्यकघटप्रकारकप्रतौतिपरभित्यादिल्येणेत्यर्थः,(२) 'तत्परतरः नादृशंप्रतीतिपरत्वग्रहः, 'न तु विशिथति म ह घटदत्कर्मवप्रतीतिगरमित्यादिरूपेश तादृशपतौतिपरत्वज्ञानं केतुरित्यर्थः, पत्र हेतुमाइ, 'नचेति तर्घटवत्कर्मवप्रतौनिवादिना तादृशमनौति परत्वज्ञानश्वेत्यर्थः, खाव्यवहितपूर्वमिति घोषः, 'स्वपरेति कर्मवादौ घटादिमत्वानुभवोत्पत्ति विनत्यर्थः । मनु श्रुतपदेभ्य एव तात्पर्य्य
११) तात्पर्य इति का (१) धटपदमाधेयत्वसभर्गेण स्वार्थघटप्रकारक-कर्मत्वविशेष्यकपतौतिय
रमित्यादिरूपेयोत्यर्थ इति कः ।
