Agam 42 Mool 03 Dashvaikalik Sutra

SR No.: 010035
Original Sutra Author: Samaysundar, Haribhadrasuri
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1900
Total Pages: 771
Language: Prakrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_dashvaikalik
File Size: 60 MB

Page 72

-..
-.
".
-
-
"-
.-
"-.
.
-
-
..
DI
L
.
-
दशवैकालिके वितीयाध्ययनम् ।
GI कानुनवनम् । तघ्यापार श्त्यन्ये । यथा स्त्री वेदोदयेन पुरुषं प्रार्थयत इत्यादि । तेनाधिकार इति मदनकामेन । शेषा उच्चारितसदृशा इति प्ररूपितास्तस्य तु मदनकामस्य वदन्ति धीरास्तीर्थकरगणधरा निरुक्तमिदं वदयमाणलदाणमिति गाथार्थः ॥ विसयसुहेसु पसलं, अबुहजणकामरागपडिबझं ॥ उकामयंति जीवं, धम्माठ तेण ते कामा ॥ १७० ॥ व्याख्या ॥ विषीदन्त्यावध्यन्ते एतेषु प्राणिन इति विषयाः शव्दादयः तेन्यः सुखानि तेषु प्रसक्तः आसक्तस्तं जीवमिति योगः । स एव वि. शिष्यते । अबुधोऽविपश्चिजनः परिजनो यस्य स अबुद्धजनस्तमकल्याण मित्रपरिज. नमित्यर्थः । अनेन वाह्यं विषयसुखप्रसक्तिहेतुमाह । कामरागप्रतिवझमिति । कामा मदनकामास्तेच्यो रागा विषयाभिष्वङ्गास्तैः प्रतिवको व्याप्तस्तम् । अनेन त्वान्तरं विषयसुखप्रसक्तिहेतुमाह । ततश्चाबुधजनत्वात्कामरागप्रतिवद्धत्वाच्च विषयसुखेषु प्रसक्तमिति नावः। किम् । निरुक्तवैचित्र्यादाह । तत्प्रत्यनीकत्वामुक्रामयन्त्यपनयन्ति जीवमनन्तरविशेषितम् । कुतो धर्मात् । यत्तदोनित्यानिसंवन्धात् । येन कारणेन तेन सामान्येनैव कामरागाः कामा इति गाथार्थः। अन्ये पठन्ति । उक्रामयन्ति यस्मादिति । अत्र चाबुधजन एव विशेष्यः । शेषं पूर्ववत् ॥ अन्नं पि य से नामं, कामा रोगत्ति पंडिया विति ॥ कामे पढेमाणो, रोगे पडे खलु जंतू ॥ १७१ ॥ व्याख्या ॥ अन्यदपि चैषां कामानां नाम । किंन्नूतमित्याह । कामा रोगा इति एवं पएिकता त्रुवते । किमित्येतदेवमत आह । कामान्प्रार्थयमानोऽनिलषन् रोगान्प्रार्थयते खलु जन्तुस्तपत्वादेव कारणे कार्योपचारादिति गाथार्थः। श्वं पूर्वार्धे सूत्रस्पर्श नियुक्तिमनिधाया. धुनोत्तरार्धे पदावयवमधिकृत्याह ॥ णामपयं उवणपयं, दवपयं चेव होश नावपयं ॥ एकेकं पि य एत्तो, णेगविहं होइ नायवं ॥ १७२ ॥ व्याख्या ॥ नामपदं स्थापनापदं जव्यपदं चैव नवति नावपदम् । एकैकमपि चात एतेन्योऽनेक विधं नवति ज्ञातव्यमिति गाथार्थः । अवययार्थं तु नामस्थापने कुणत्वादनादृत्य अव्यपदमनिधित्सुराह ॥ श्राहिमजकिन्नं, उमेचं पीलिमं च रंगं च ॥ गंथिमपरिमवेदिम-वाश्मसंघाश्मं ठेचं ॥ १३ ॥ व्याख्या ॥ आकोहिम जहा स्वर्ड देहा वि उवरिं पि मुहं काऊण आजडिजत्ति । उत्कीर्ण शिलादिपु नामकादि। तहा वनलादिपुप्फसंगणाणि चिरकल्बमयपडिविंवगाणि कालं परति । त तेसु वग्धारित्ता मयणं पत्ति। तठ मयणमया पुप्फा हवंति । एतापनेयम् । पीडावच संवेटितवनमावलीरूपं रत्तावयवच विविचित्तरूवं रङ्गं । चः समुच्चये। ग्रथितं मालादि। वेटिमं पुप्पमयमुकु. टरूपम् । चिरकसमयं कुएिमकारूपम् । यणेगठिदं पुप्फयामं पूरिमं । वातव्यं कुविदेवस्त्र विनिर्मितमश्वादि। संघात्यं कंचुकादि । ठेद्यं पत्रछेद्यादि । पढ़ता चास्व पद्यते
.
-
.
-
.
-
-
.
-
"
-
"
"
"
"
-.