________________
६६४ राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह,नाग तेतालीस-(४३)-मा. यति । यतायशः अपराक्रमकृतं न्यूनत्वं तथा अकीर्तिरदानपुण्यफलप्रवादरूपा तथा पुर्नामधेयं च पुराणः पतित इति कुत्सितनामधेयं च नवति । केल्याह । पृथग्जने सा. मान्यलोकेऽप्यास्तां विशिष्टलोके । कस्येत्याह । च्युतस्य धर्मात्प्रत्र जितस्येत्यर्थः । तथा अधर्मसेविनः कलत्रादिनिमित्तं षट्कायोपमईकारिणः । तथा संनिन्नवृत्तस्य चाखण्मनीयख कितचारित्रस्य च क्लिष्टकर्मवन्धाद् अधस्तानतिर्नरकेपूपपात इति सूत्रार्थः ॥ १३ ॥
मुंजित्तु नोगाई पसनचेअसा, तहाविदं कटु असंजमं वढुं॥ गई च गडे अणिदिजिअं उहं, वोही असे नो सुलहा पुणो पुणो॥१४॥ (अवचूरिः) अस्यैव विशेषोपायमाहः । स उत्प्रनजितो जुक्त्वा नोगान् शब्दादीन् प्रसह्य चेतसा धर्मनिरपेक्षतया प्रकटचित्तेन तथा विधमझोचितं कृत्वा संयमं कृष्याद्यारम्नं बहुमसन्तोषात्मनूतं स छन्नूतो मृतः सन् गति गतिमननिध्यातामनिष्टाम् । काचित्सुखाप्येवंचूता स्यादतो पुःखां प्रकृत्यैवासुन्दरां फुःखजननीम् । बोधिश्चास्यैवोनिष्क्रान्तस्य जिनधर्मप्राप्तिन सुलना । पुनः पुनः प्रजूतेष्वपि जन्मसु प्रवचनविराधकत्वात् ॥ १४ ॥ __ (अर्थ.) एनेज विशेष अनिष्टनी प्राप्ति थाय जे ते कहे जे. चुंजित्तु इत्यादि सूत्र. ते दीदानो त्याग करनार साधु जे ते (जोगाई के०) नोगान् एटले शब्द, स्पर्श प्रमुख नोगप्रत्ये ( पसलचेअसा के०) प्रसह्यचेतसा एटले धर्मनी अपेक्षा न राखतां पोतानी श्छाए चालनार मनवडे (मुंजित्तु के०) जुक्त्वा एटले नोगवीने तथा (तहाविहं के) तथाविधं एटले ते प्रकारनो अर्थात् खेती, व्यापारप्रमुख (बहुँ के) बहुं एटले घणो ( असंजमं के० ) असंयम एटले असंयत व्यापार प्रत्ये (कटु के०) कृत्वा एटले करीने मरण पामे त्यारे (मुहं के०) दुःखां एटले दुःख श्रापनार एवी ( अणहि जिरं के०) अननिध्यातां एटले नहि धारेली एवी (गई के) गति एटले नरकादि गति प्रत्ये (गडे के०) गति एटले गमन करे . ( अ के) च एटले वली ( से के ) तस्य एटले ते चारित्रथी ब्रष्ट थएल साधुने (बोही केण) बोधिः एटले जिनधर्मनी प्राप्ति ( पुणो पुणो के ) पुनः पुनः एटले वारेवारे घणा नव करे तो पण (नो सुलहा के ) नो सुसजा एटले सुखे मले तेवी नथी. ॥ १४ ॥
(दीपिका.) अथास्यैवोत्प्रव्रजितस्य विशेषतः कष्टमाह । स उत्प्रवजित एवं विधां गतिं गति । किं कृत्वा । नोगान् जुक्त्वा । केन । प्रसह्यचेतसा धर्म निरपेक्षा