________________
दशवैकालिके प्रथमा चूलिका। यमधर्मः। अयशोऽपराक्रमकृतं न्यूनत्वम् । अकीर्तिरदानपुण्यफलप्रवादरूपा । उर्नामधेयं च पुराणः पतित इति कुत्सितं नामधेयं नवति। पृथग्जने नीचजन आस्तां शिष्टलोके । कस्येत्याह । च्युतस्य धर्मात्प्रनजितस्य अधर्मसेविनः । कलत्रादिनिमित्तं षट्कायोपमर्दकारिणः । संनिन्नवृत्तस्य खएितचारित्रस्य । क्लिष्टकर्मबन्धादधस्तान्नरकेषूपपातो नवति ॥ १३ ॥
(अर्थ.) आ रीते चारित्रन्त्रष्ट पुरुषनी था लोकमां थती विटंबना कही. हवे श्रा लोकमां तथा परलोकमां जे विटंबना थाय डे ते कहे . श्व इत्यादि सूत्र. (धम्माज केः) धर्मात् एटले धर्मथी (चुअस्ल के) च्युतस्य एटले ब्रष्ट थएल एवा माटे (अहम्मसेविणो के) अधर्मसेविनः एटले स्त्रीपुत्रादिकने अर्थे हिंसादिक करनार एवा ( य के०) च एटले वली (संनिन्नवित्तस्स के) संनिन्नवृत्तस्य एटले नहि खंमित करवायोग्य एवा चारित्रने खंडित करनार एवा पुरुषने (श्हेव के०) इहैव एटले आ लोकने विषेज (अधम्मो के०) अधर्मः एटले अधर्म थाय डे. अर्थात् ए अधर्मी डे एम ब्रष्टचारित्री कवाय . तेमज (अयसो के) अयशः एटले पराक्रमना अन्नावथी न्यूनपणुं श्रावे . ( अकित्ती के०) अकीर्तिः एटले दानपुण्यना अन्नावथी न्यूनपणुं आवे . तेमज ( पिहुजणं मि के०) पृथग्जने एटले प्राकृतजनने विषे अर्थात् हलका लोकोमा (उन्नामधिऊं के) पुर्नामधेयं एटले 'फलाणो जुनो चारित्री पतित थयो' एवी रीते नाम निंदाय . तथा अंते (हि. जे गश् के ) अधस्तामतिः एटले नीचे नरकने विषे गति थाय . ॥ १३ ॥
(दीपिका. ) एवमस्य चष्टशीलस्य सामान्यत इहलोकसंबन्धिनं दोषं कथयित्वेहलोकपरलोकसंबन्धिनं दोषमाह । धर्मात् च्युतस्य धर्मात्प्रत्रजितस्य एतानि नवन्ति । कानीत्याह । इह लोक एवाधर्मों नवति । अयमधर्म इति । पुनः अयशः अपराक्रमेण कृतं न्यूनत्वं नवति । तथा अकीर्तिः अदानपुण्यफलप्रवादरूपा । तथा उर्नामधेयं च कुत्सितनामधेयं जवति । केत्याह । पृथग्जने सामान्यलोकेऽपि । आस्तां विशिष्टलोके । किंविशिष्टस्य । धर्माच्युस्य । अधर्मसे विनः कलत्रादीनां निमितं षड्जीवनिकायस्योदपमर्दकारिणः । पुनः किं । संनिन्नवृत्तस्य खमितचारित्रस्य क्लिष्टकर्मवन्धादधस्ताजतिर्नरकेषूपपातो जवति ॥ १३ ॥
( टीका.) एवमस्य व्रष्टशीलस्यौधत ऐहिकं दोषमनिधायैहिकामुष्मिकमाह । श्हेव त्ति सूत्रम् । अस्य व्याख्या । श्हैवेहलोक एवाधर्म इत्ययमधर्मः फलेन दर्श