________________
-
-
. -
.
a
दशवैकालिकेऽष्टमाध्ययनम् । . ५०१ (अर्थ.) वली निहाणं इत्यादि सूत्र. साधु जे ते ( पुछो के० ) पृष्टः एटले कोश पूछे तो पण ( वावि के) वापि एटले अथवा ( अपुछो केन्) अपृष्टः एटले कोश न पडे तो पण (निहाणं के) निष्ठानं एटले सर्व गुण वडे युक्त एवा सरस आहार प्रत्ये ( जद्दगं के० ) नमकं एटले सारो एम न कहे, (वा के०) अथवा (र. सनियूढं के०) रस निर्मूढं एटले नीरस आहार प्रत्ये ( पावगं के०) पापकं एटले खराव जे एम न कहे. तथा आजे केवो लाल थयो, एम कोश पूजे अथवा न पूछे तो पण (लानालानं के०) लानालानं एटले मिष्टान्न प्रमुखनी प्राप्ति तथा प्राप्तिनो अनाव ए वनेने (न निदिसे के०) न निर्दिशेत् एटले न कहे. अर्थात् आजे सारो आहार मख्यो, अथवा नहि मल्यो इत्यादि वचन न बोले. ॥ २ ॥
(दीपिका.) पुनः किंचसाधुनिष्ठानादेानमलानं च न निर्दिशेत् । किमाश्रित्य । निष्ठानं सर्वगुणैः सहितं रसनियूंढमेतछिपरीतं कदशनमेतदाश्रित्यायं नमकं द्वितीयं पापकमिति वा । किं साधुः । पृष्टः केनापि कीदृग् लब्धमिति पृष्टो न निर्दिशेत् । अद्य साधु लब्धमसाधु वा कथं शोजनमिदमशोननं वा इदं नगरम् ॥ २२ ॥
(टीका.) किं च णिहाणं ति सूत्रम् । निष्ठानं सर्वगुणोपेतं संतृतमन्नरसं निएंढहमेतहिपरीतं कदशनम् । एतदाश्रित्यायं नजकं द्वितीयं पापकमिति वा । पृष्टो वापि
परेण कीदृग् लब्धमिति । अपृष्टो वा स्वयमेव लानालानं निष्ठानादेन निर्दिशेदद्य साधु लब्धमसाधु वा शोजनमिदमपरमशोननं चेति सूत्रार्थः ॥ २२॥
न य नोअमि गिधो, चरे जंबं अयंपिरो॥
अफासुअंन मुंजिका, कीमुद्देसिश्रादडं ॥२३॥ रस्त (श्रवचूरिः ) नच नोजने गृधः सन् विशिष्टवस्तुलानायेश्वरादिकुलेषु मुखमंगजुन्या लिकया चरेत् । अपितु जं ज्ञाताशातकुलेषु अजत्पन् धर्मलाजमामात्रानिधायी चरेर चरेत् । तत्रापि अप्रासुकं सचित्तमिश्नादि कथं चिगृहीतमपि न जुञ्जीत । क्रीत. मौदेशिकाहृतं प्रासुकमपि न तुञ्जीत ॥ २३ ॥
(अर्थ.) न य इत्यादि सूत्र. साधु जे ते (नोयणं मि के०) नोजने एटले नोज। नने विपे ( गिझो के0 ) गृहः एटले घणी गृद्धिवालो, लालचू यश्ने सारी वस्तुना
लानने श्रर्थे धनवंत श्रावकोनाज घरे (न चरे के०) न चरेत् एटले न जाय. तो (थकदश यं पिरो के) अजल्पनशीलः एटले वृथा वकवानुं मूकी देनारा एवा साधु जे ते (जंठं व्यमा के) उठं एटले जावथी कांश्क ज्ञात अने कांक अज्ञात कुल प्रत्ये ( चरे के०)
.
AA