________________
दशवकालिके सप्तमाध्ययनम् ।
ए इत्यादि कषोयोने रोकनार एवो, तथा ( अणि स्सिए के) अनिश्रितः एटले अव्य नाव निश्रा रहित अर्थात् को ठेकाणे पण प्रतिबंध रहित एवो (स के) ते साधु ( पुरेकडे के ) पुराकृतं एटले पूर्वनवे करेला एवा (धुन्नमलं के) धूनमलं एटले पाप रूप मलने ( निकुणे के० ( निर्धूय काढी नाखीने (इणं के०) श्मं एटले श्रा (लोगं के०) लोकं एटले लोकने (तहा के०) तथा एटले तेमज (परं के) परलोक प्रत्ये (आराहए के७) आराधयति एटले आराधे . एटले संयम पाली आ लोकने तथा अनंतर अथवा परंपराए निर्वाण पामी परलोकने आराधे . ( ति बेमि के)
इति ब्रवीमि एटले जगवनना उपदेशथी एम कहुं बु, पण खमतिथी कहेतो नथी॥७॥ । इति श्री दशवैकालिकना बालावबोधनुं सप्तमाध्यन संपूर्ण ॥ ७॥ . (दीपिका.) अथ उपसंहरन्नाह । स एवंविधः साधुः एनं मनुष्यलोकं वाक्संय३ तत्वेन आराधयति प्रगुणीकरोति । किं कृत्वा। धूनमलं पापमलं पुराकृतं जन्मान्तरे । कृतं नि य प्रस्फोट्य तथा परलोकमाराधयति निर्वाणलोकं यथासंभवमनंतरं पारंपर्येण वा । किं साधुः। परियन्नाषी आलोच्यनाषी । पुनः किं साधुः । सुसमाहि
तेन्द्धियः सुप्रणिहितेंजिय इत्यर्थः । पुनः किं साधुः। अपगतचतुष्कषायः क्रोधादिक" पायनिरोधकर्ता इति जावः । पुनः किंनूतः साधुः । अनिश्रितः अव्यनावनिश्रारहितः प्रतिबन्धविप्रमुक्तः । ब्रवीमीति पूर्ववत् ॥ ५ ॥
इति श्रीसमयसुंदरोपाध्यायविरचितायां दशवैकालिकशब्दार्थवृत्तौ वाक्यशुद्ध्य-'. ध्ययनं समाप्तम् ॥ ७॥
(टीका.) उपसंहरन्नाह । परिकत्ति सूत्रम् । परीयत्नाषी आलोचितवक्ता। तथा सुसमाहितेन्जियः सुप्रणि हितेन्द्रिय इत्यर्थः।अपगतचतुष्कषायः क्रोधादि निरोरोधकर्तेति नावः । अनिश्रितो अव्यत्नावनिश्रारहितः । प्रतिबन्धविमुक्त इति हृदयम् । स नूतो निर्धूय प्रस्फोट्य धूनमलं पापमलं पुराकृतं जन्मान्तरकृतम्। किमित्याराधयति।प्रगुणीकरोति लोकमेनं मनुष्यलोकं वाक्संयतत्वेन तथा परमिति परलोकमा. "राधयति निर्वाणलोकं यथासंभवमनन्तरं पारंपर्येण वेति गर्नः । ब्रवीमीति पूर्ववत् । तयाः पूर्ववदेव ॥ २७॥ ६५ इति श्रीहरिजमसूरि विरचितायां दशवैकालिकटीकायां वाक्यशुध्यध्ययनस्य बायाख्यानं समाप्तम् ॥ ७॥