________________
४४ राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रद, नाग तेतालीस-(४३)-मा. मेवमालपनं कुर्वतः साधोः स्वगर्हातत्प्रटेषवचनलाघवादयो दोषा नवंति। के ते होलादि शब्दाश्त्याह । पूर्व ये उक्ताः पुनः हलेहले इत्येवमन्ने इति तथा जट्टे स्वामिनि गोमिनि होले गोले वसुले इति । एतान्यपि नानादेशापेक्षया स्त्रीणामामन्त्रणवचनानि गौरवकुत्सादिगर्जाणि वर्तन्ते ॥ १६ ॥ .. (टीका.) किं च हले हले ति सूत्रम् । हले हले इत्येवमन्ने इत्येवं तथा नहिनि खामिनि गोमिनि । तथा होले गोले वसुले इत्येतान्यपि नानादेशापेदया थामन्त्रणवचनानि गौरवकुत्सादिगर्जाणि वर्तन्ते । यतश्चैवमतः स्त्रियं नैवं हलादिशब्दैरालपेदिति । दोषाश्चैवमालपनं कुर्वतः संगगर्दा तत्प्रहेषप्रवचनलाघवादय इति सूत्रार्थः ॥ १६ ॥
नामधिलेण ए बूआ, श्बीयुत्तेण वा पुणो॥
जदारिदमनिगिन्नं, आलविङ लविङ वा ॥१७॥ (अवचूरिः) यदि नैवमालपेत् तर्हि कथमालपेदित्याह । नामधेयेन णं एनां ब्रूयात् । नामास्मृतौ स्त्रीगोत्रेण वा पुनः ब्रूयात् । यथा काश्यपगोत्र इति । यथार्ह वयोदेशैश्वर्याद्यपेक्षयानिगृह्य गुणानालोच्य बालां युवती वृद्धां बाले वृछे धर्मशीले इत्येवमालपेत् स्तोकं बहुतरं वा लपेत् ॥ १७ ॥
(अर्थ.) एम न बोलवू तो शीरीते बोलवू ते कहे . पूर्वोक्त साधु कंश कारण पडवाथी ( णं के) एनां एटले आ स्त्री प्रत्ये ( नामधिजेण के) नामधेयेन एटले देवदत्ता प्रमुख नामवडे करीने (बा के ) ब्रूयात एटले बोले. अर्थात स्त्रीतुं जे नाम प्रसिक होय ते नामश्रीज तेने बुलाव. कदाच नाम यादमां न होय तो (वा पुणो के०) वा पुनः एटले अथवा (बीगुत्तण के०) स्त्रीगोत्रेण एटले काश्यप प्रमुख स्त्रीगोत्रवडे करीने बोले. (जहारिहं के ) यथाईं एटले वय, देश, ऐश्वर्य इत्यादिकनी अपेक्षाथी (अनिगिन के) अनिगृह्य एटले गुण दोषनो विचार करीने (आलविऊ के०) आलपेत् एटले थोडं अथवा एकवार बोले. (वा के) पुनः ( ल विज के) लपेत् एटले वारंवार अथवा घणुं बोले. तात्पर्य जेम कोर्नु । मन न उखाय तेम बोलवु.॥ १७॥
(दीपिका.) अथैवं पूर्वोक्तप्रकारेणालपनं न कुर्यात् तर्हि कथं कुर्यादित्याह । साधुः नामधेयेन इति नाम्नैव क्वचित्कारणे एतां स्त्रियं ब्रूयात । यथा हे देवदत्त शत ।। श्रथ नाम्नोऽस्मरणे गोत्रेण वा ब्रूयात् स्त्रियम् । यथा हे काश्यपगोत्रे इति । परं यथा- २
