________________
दशवकालिके पञ्चमाध्ययने क्तिीय उद्देशः। ३५३ चना न करवाथी (मायासवं के.) मायाशल्यं एटले मायाशट्यने (कुवर के) करोति एटले करे . ॥ ३५ ॥ ____(दीपिका.) एतदपि किमर्थमेवं कुर्यादित्याह । एवंविधः साधुर्बह्वतिप्रचुरं पापं प्रधानलेशयोगात् प्रसूते निर्वर्त्तयति तशुरुत्वादेव सम्यग् नालोचयति । ततो मायाशल्यं च नावशल्यं करोति । किंजूतः साधुः । पूजार्थं यशःकामी एवं कुर्वतो मम स्वपदपरपदान्यां सामान्येन पूजा नविष्यतीति यशःकामी। अहो अयमिति प्रवादार्थी वा । पुनः किंनूतः साधुः। मानसंमानकामुकः। मानो वन्दनान्युबानलाननिमित्तः संमानश्च वस्त्रपात्रा दिलाननिमित्तः तयोः कामुको वाञ्छकः ॥ ३५॥ . .
(टीका.) एतदपि किमर्थमेवं कुर्यात्तत्राह । पूअणहत्ति सूत्रम् । पूजार्थमेवं कुर्वतः स्वपदपरपदाच्यां सामान्येन पूजा नविष्यतीति यशस्कामी । अहो अयमिति प्रवादार्थं वा । तथा मानसंमानकाम एवं कुर्यात् । तत्र वन्दनाच्युबानलाननिमित्तो मानः । वस्त्रपात्रा दिलाननिमित्तः संमानः । स चैवंचूतः बह्वतिप्रचुरं प्रधानक्लेशयोगात् । प्रसूते निर्वर्त्तयति पापम् । तजुरुत्वादेव सग्यगनालोचयन्।मायाशदयं च नावशट्यं करोतीति सूत्रार्थः ॥ ३५ ॥
सुरं वा मेरगं वा वि, अन्नं वा मऊगं रसं॥
ससकं न पिबे निस्कू, जसं सारकमप्पणो॥३६॥ __ (अवचूरिः) प्रतिषेधान्तरमाह। सुरां पिष्टादिनिष्पन्नां मेरकं प्रसन्नाख्यं सुराप्रायोग्यव्यनिष्पन्नमन्यं वा मद्यगामिनं रस मिदुरसादिकं धातकीपुष्पवासितम् । सदा परित्यागे केवढ्यादयः साक्षिणो यस्य तत् ससादि केवलिप्रतिषिकं न पिवेनिकुः । अनेनात्यन्तिक एव तत्प्रतिषेधः सदा सादिनावात् । यशःशब्देन संयमोऽनिधीयते अन्ये तु ग्लानापवाद विषयमेतत्सूत्रमदपसागारिकविधानेन व्याचदत इति ॥ ३६ ॥
(अर्थ.) वली साधुये जे आहार बानो अथवा प्रगट न करवो ते कहे . (निस्कू के) निकुः एटले निग्रंथ साधु (अप्पणो के०) आत्मनः एटले पोताना (जसं के०) यशः एटले यशने वा संयमने (सारकं के०) संरदन् एटले रक्षण करतो तो (ससकं के ) ससादि एटले जेना त्यागने केवली प्रमुख सादी वे एवी अर्थात् जेनो केवलीये सर्वथा सदा प्रतिषेध कस्यो ने एवा (सुरं के०) पिष्टादिकथी थएली मदिराने ( वा के ) तथा ( मेरगं वा वि के) मेरकं वापि एटले महुडानी मदिराने अपिशब्दथकी गोलनी मदिरा पण लेवी. तेने (वा के ) तथा (अन्नं
