________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययनम् ।
शन्य
वनारो गृहस्थ ( दिजा के० ) दद्यात् एटले पूर्वोक्त प्रकार अन्नपान आपे, तो तेवा अन्नपानने ( दिंतियं के० ) ददतं एटले आपनार एवा गृहस्थ प्रत्ये ( पडि
के के० ) प्रत्याचक्षीत एटले प्रतिषेधे. केवी रीते प्रतिषेधे ते कहे बे. ( न मे कप्पइ तारिसं के०) न मे कल्पते तादृशं एटले मने ते अन्नपान कल्पे नहीं. ॥ ४६ ॥ ( दीपिका. ) तत्किं कुर्यादित्याह । पुनः तच्चैतैः पूर्वोक्तैः स्थगितं लिप्तं वा श्रमणार्थ नात्मार्थं स दायको दद्यात् । तदित्थंभूतं ददतीं स्त्रियं साधुर्वदेन्न मम कल्पते तादृशमिति ॥ ४६ ॥
( टीका. ) तं चत्ति सूत्रम् । तच्च स्थगितं लिप्तं वा सत् उद्भिद्य दद्यान्मणार्थं दायकः । नात्माद्यर्थम् । तदिवंभूतं ददतीं प्रत्याचक्षीत न मम कल्पते तादृशमिति सूत्रार्थः ४६ स पागं वावि खाइमं साइमं तदा ॥
जं जाणिक सुणिका वा, दाणठा पगडं इमं ॥ ४७ ॥
( अवचूरिः ) श्रशनं पानकं वापि खाद्यं खाद्यं तथा उदनारनालादि लकुकही तक्यादि यजानीयादामन्त्रणा दिना शृणुयाद्धान्यतो यथा दानार्थं प्रकृतमिदं साधुवादार्थ देशान्तरादागतो यो दत्ते ॥ ४७ ॥
(अर्थ) समिति ( असणं के० ) अशनं एटले श्रोदनादिक वस्तु, (वा के०) वा (पागं विके० ) पानकमपि एटले आाखवाणी आरनालादिप्रमुख पीवाना पदार्थ ( तहा के० ) तथा ( खामं के० ) खाद्यं एटले लकु, मेवा, सुखडी प्रमुख खावाना पदार्थ ( साइमं के० ) स्वाद्यं एटले हरीतकी मुखवास प्रमुख पदार्थ. ए माहेला (जं के० ) यत् एटले जे पदार्थने आमंत्रणादिके करी पोते जाणे, (वा के० ) अथवा ( सुणिका के० ) शृणुयांत् एटले वीजाना कहेवाथी सांजले. ते केवी रीते जाणे, अथवा सांजले, ते कहे बे. ( दाणा पगडं इमं के० ) दानार्थ प्रकृतमिदं, इदं एटले ए फलाएं अशनादिक कोइ देशांतरथी आवेला वाणियाए साधुने अथवा पाखंडीने श्रापवा माटे प्रकृत एटले नीपजाव्युं ठे. ॥ ४७ ॥
( दीपिका. ) पुनः कीदृशं न गृह्णीयादित्याह । श्रशनं मुद्रादि, पानकं वा खारनालादि, खादिमं लकुकादि, स्वादिमं हरीतक्यादि साधुर्य कानीयात्स्वयमामन्त्रणा दिना वाथवा छान्यतः शृणुयात् । किम् । यदिदमशनादिकं दाषठा पगमं । कोऽर्थः । कोऽपि वणिक् देशान्तरादायातः साधु निमित्तं ददाति । अथवा अव्यापारपाख किन्यो ददाति । तदप्यशनादिकं न गृह्णीयात् ॥ ४७ ॥
