________________
२३० राय धनपतसिंघ बहारका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस (४३) - मा.
. ( अर्थ. ) तथा जया इति. ( जया के० ) यदा एटले ज्यारे ( पुषं च पावं च के० ) पुण्यं च पापं च एटले पुण्य अने पाप प्रत्ये तथा ( बंधं मुकं च के० ) बंध मोक्षं च एटले बंधाने मोक्ष प्रत्ये ( जाणइ के० ) जानाति एटले जाणे. ( तथा के० ) तदा एटले त्यारे, ( जे के० ) ये एटले जे ( दिवे के० ) दिव्या: एटले देव संबंधी तथा ( जे अ माणुसे के० ) ये च मानुषाः एटले मनुष्यना जे ( जो ए के० ) जोगा: एटले जोग बे, ते जोगने ( निविंद के० ) निर्विन्ते एटले अ सार करी जाणे बे ॥ १६ ॥
( दीपिका. ) यदा पुण्यं च पापं च बन्धं च मोक्षं च जानाति । तदा निर्विन्ते मोहाजावात् सम्यग्विचारयति असारडुः खरूपतया । कान् जोगान् शब्दादीन् यान् दिव्यान् तथा यान् मानुषान् । तेन्यो व्यतिरिक्ताः शेषाः परमार्थतो जोगा एव न जवन्ति ॥ १६ ॥
( टीका . ) जया इत्यादि । यदा पुण्यं च पापं च बन्धं मोक्षं च जानाति । तदा निर्विन्ते मोहाजावात् सम्यग्विचारयत्यसारडुः खरूपतया जोगान् शब्दादीन् यान् दिव्यान् यांश्च मानुषान् । शेषास्तु वस्तुतो जोगा एव न भवन्ति ॥ १६ ॥ जया निविंद जोगे, जे दिवे जे माणुसे ॥ तया चयइ संजोगं, सप्निंतरबादिरं ॥ १७ ॥
( अवचूरिः ) तदा त्यजति संयोगं जावतः आभ्यन्तरं क्रोधादि बाह्यं हिरण्यादि ॥ १७॥
( . ) तथा ( जया के० ) यदा एटले ज्यारे ( जे दिवे जे छा माणुसे के० ) ये दिव्या ये च मानुषाः एटले जे देवना तथा माणसना जोग बे, ते ( जोए के० ) जो गान् एटले जोगने ( निब्बिंदए के० ) निर्विते एटले असार करी जाणे. ( तथा के० ) तदा एटले त्यारे ( सनिंतरबा हिरं के० ) साभ्यंतरबाह्यं एटले रागद्वेषादिक अन्यंतर तथा पुत्रकलत्रादिक बाह्य एवा ( संजोगं के० ) संयोगं एटले संयोगने ( चयश के० ) त्यजति एटले बोडी दे बे ॥ १७ ॥
( दीपिका. ) यदा निर्विन्ते जोगान्दिव्यान्मानुषान् । तदा त्यजति संयोगं संबन्धं सान्यन्तरबाह्यम् । क्रोधादिरूपमान्यन्तरं स्वर्णादिरूपं बाह्यं संबन्धमित्यर्थः ॥ १७ ॥
( टीका. ) जया इत्यादि । यदा निर्विन्ते जोगान् यान् दिव्यान् यांश्च मानुषान् । तदा त्यजति संयोगं संबन्धं द्रव्यतो जावतः सान्यन्तरबाह्यं क्रोधादिहिरण्या दि संबन्धमित्यर्थः ॥ १७ ॥
