________________
आत्मतत्वविवेकः
नाम सुस्थात्मा प्रमाणशून्यमभ्युपगच्छेत् । स हि न तावत् (१). प्रत्यक्षेणानुभूयते, तथानवसायात् । नाप्यनुमानेन, लिङ्गाभावात् ।. यदि न कश्चिद्विशेषः,
दीधितिः। विपर्यये साध्यस्यामिदिः, अतो व्याप्यतासिद्धया नैकस्यापि प्रवृत्तिरिति भावः । नानभ्युपगममात्रेण प्रामाणिकोऽर्थो निवर्तत इत्यत आह(२)। को हीति। प्रत्यक्षम् निर्विकल्पकम् , अनुभवनम् विषयीकरणम् । प्रत्यक्षम इन्द्रिगम् , अनुभवः निर्विकल्पकमिति था। अवसायः सविकल्पकम् ,तदभावे निर्विकल्पकाभावस्य तवा. प्यभिपतत्वादिति भावः । बीजमङ्करं करोतीति बुद्धश्च फलोपहितं स्वरूपं फलाव्यवहितमालालवृत्ति स्वरूपं या विषयो न तु कुवेदूपत्वमिति । लिङ्गाभावादिति । साध्यापसिद्धया व्याप्त्य.
दीधितिटिप्पणी। तोरभावोपि विपर्ययसाध्योऽप्रसिद्ध इत्यर्थः । अत इति । प्रसंग हे. स्वप्रसिद्धिरूपा व्याप्यत्वासिद्धिः, विपर्यये च साध्याप्रसिधिरूपति भावः । (३)को हालि । तथा च प्रामाणिकत्वमेव स्वण्डितमिति भावः। तथानवसायादित्यनेन निर्विकल्पकीयप्रमाणाभावो दर्शितः, स चा. अनिर्विकल्पकप्रदर्शनेनैव लगतीत्यत आह । प्रत्यक्षमिति। निर्विक रूपकस्यानुभवाभावादाह । अनुभवनमिति । अपरप्रकारमाह । प्रत्यः समिन्द्रियमिति । पाकार एकतत्सूवकः। अभिमतत्वादिति । निर्विकल्पके सविकल्पकस्यैव प्रमाणत्वादिति भावः । *बीजमङ्करं कगे. तीत्यादिसविकल्पकमव तत्र मानमित्यत्राह । बीजमित्यादि । फलाव्यवहितप्राकाले तदुपधानाभावा(४)दाह । फलाव्यवहितति ।* सा. ध्याप्रसिधेति । तथा च लिङ्गपदनात्र गृहीतव्याप्तिक एवोच्यत इति
(१) तावत् --पुण० पु. नास्ति। (३) इत्याह - कलि० मु० पु० पा० । (१) रूपभावः । रूपकति । ईश्वरे । कोहीति इत्यादर्शपुस्तके पाठः ।
• एतचिहान्तर्गतो ग्रन्थः २ पुस्तक एवं वर्तते । गुणानन्दीयटीकायामप्ययमक्षरश ठपलभ्यते। (१)कलोपहितमित्यस्य कलोपधानविशिष्टमित्यर्थः, अड्कुरोत्पत्निप्रयोजकताविशिष्टमिति